Lewis & Short

lectĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [2. lego].

  1. I. To gather or collect eagerly or often (postclass.): conchulas et calculos in litore lectitasse, Val. Max. 8, 8, 1: flores, Arn. 5, 183.
  2. II. To read often, with eagerness, or with attention (class.): Pyrrhi te video libros lectitasse, Cic. Fam. 9, 25, 1: auctores quos nunc lectito, id. Att. 12, 18, 1: Platonem studiose, id. Brut. 31, 121: libros non legendos sed lectitandos, Plin. Ep. 2, 17, 8: libros conquisitos lectitatosque, Tac. A. 14, 51: orationes, to read aloud, Plin. Ep. 7, 17, 4; Quint. 9, 1, 12.