Lewis & Short

lătĭbŭlor, āri, v. dep. n. [latibulum], to be concealed, to lie hid, to lurk (ante-class.): nocte ut opertus amictu latibuletur, Naev. ap. Non. 133, 9; Att. ib. 10 (acc. to Perott. Cornucop. also used by Varro in the act. form: vide, ne servus domino latibulet).