Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

invŏlātor, ōris, m. [involo], a robber: κλέπτης, fur, involator, Gloss. Gr. Lat.

* invŏlātus, ūs, m. (only in abl. sing.) [id.], a flying, flight: ex alitis involatu, Cic. Fam. 6, 6, 7.

* in-volentĭa, ae, f., for involuntas, unwillingness, Salv. de Gub. Dei, 7.

involgo, v. invulgo.

invŏlĭto, āvi, ātum, 1, v. n. freq. [involo], to fly over a place.

  1. I. Lit., with dat.: nec minus involitat terris, Prud. 13, 100.
  2. II. Transf., of inanim. things, to flow or float over or upon: umeris involitant comae, Hor. C. 4, 10, 3.

in-vŏlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to fly into or to a place; to fly at, rush upon.

  1. I. Lit. (class.).
          1. (α) With in and acc.: in villam columbae, Varr. R. R. 3, 7, 1: vix me contineam, quin involem in capillum, from flying at his hair, Ter. Eun. 5, 2, 20: unguibus illi in oculos venefico, id. ib. 4, 3, 6: in possessionem, to take forcible possession of, Cic. de Or. 3, 31, 122.
          2. (β) With ad: involare ad aliquem, eumque sauciare, Auct. B. Alex. 52.
  2. II. Transf., with acc., to attack, seize, take possession of, carry off (syn. occupo): equitesciti ab dextera maxumo cum clamore involant, Plaut. Am. 1, 1, 89: piscator singulos involat, Plin. 9, 59, 85, § 181: castra, Tac. H. 4, 33.
    Of things: animos involat cupido eundi in hostem, Tac. A. 1, 49: pallium, Cat. 25, 6: plus ex hereditate, quam, etc., Petr. 43: ancorae involantur de mari, Dig. 47, 9, 6.

in-vŏlŭcer, cris, cre, adj., unable to fly, unfledged (post-class.): pulli, Gell. 2, 29, 5.

(invŏlūcre, false reading for involucri, Plaut. Capt. 2, 2, 17; v. involucrum).)

invŏlūcrum, i, n. [involvo], that in which something is wrapped, a wrapper, covering, case, envelope (class.).

  1. I. Lit.: candelabri, Cic. Verr. 2, 4, 28, § 65: clipei causa involucrum, vaginam autem gladiiesse generata, id. N. D. 2, 14, 37: chartarum, Plin. 13, 12, 23, § 76: solvere, Dig. 47, 2, 21.
    1. B. Esp., a napkin or cloth to protect the clothing while shaving: ne id quidem involucri inicere voluit, vestem ut ne inquinet, Plaut. Capt. 2, 2, 17.
  2. II. Trop.: (ingenii), Cic. de Or. 1, 35, 161: simulationum, cover, mask, id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15.

invŏlūmen, ĭnis, n. [involvo], a wrapper, cover: involumen, ἐνείλημα, Gloss. Philox.

invŏlūmentum, i, n. [involvo], a wrapper, covering, envelope, for involucrum (eccl. Lat.), Aug. Civ. Dei, 4, 8; Vulg. Sap. 7, 4.

invŏluntārĭē, adv., v. the foll. art.

in-vŏluntārĭus, a, um, adj., involuntary (post-class.): emissio urinae, Cael. Aur. Acut. 2, 3, 18; 2, 5, 24 sq.
Adv.: invŏ-luntārĭē, involuntarily, Boëth. Arist. Top. 4, 2.

in-vŏluntas, ātis, f., unwillingness (eccl. Lat.): ex involuntate delinquere, Tert. Apol. 45.

invŏlūtē, adv., v. involvo, P. a. fin.

invŏlūtĭo, ōnis, f. [involvo], a rolling up, gathering of itself together: corporis spirae similis sive canina involutio, Cael. Aur. Acut. 3, 11, 103; concr., that which is inwrapped or infolded, Vitr. 10, 11.

invŏlūto, 1, v. a. freq. [id.], to inwrap, infold (post-class.), Apic. 2, 1.

invŏlūtus, a, um, P. a., v. involvo.

in-volvo, vi, ūtum, 3, v. a., to roll to or upon any thing.

  1. I. Lit.: Ossae frondosum involvere Olympum, Verg. G, 1, 282: montes, Ov. M. 12, 507: silvas, armenta secum, to sweep away with it, Verg. A. 12, 689: miser involvitur In caput, id. ib. 292.
    1. B. Transf., to roll about, wrap up, envelop, involve: se foliis ac frondibus, Lucr. 5, 970: aliquid corpori, Plin. 11, 23, 27, § 77: sinistras sagis, Caes. B. C. 1, 75: caput flammeolo, Petr. 26: se farinā, Phaedr. 4, 1, 23: involvi fumo, Ov. M. 2, 232: vestimentis, Cels. 2, 17: manum amiculo, Just. 15, 3, 8: totum involvit flammis nemus, Verg. G. 2, 308: fit quoque ut involvat venti se nubibus ipse vortex, Lucr. 6, 442: nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635.
    2. C. To cover, overwhelm: Auster aqua involvens navemque virosque, Verg. A. 6, 336: stagnante vado patulos involvere campos, Sil. 6, 143; 12, 622: eos in mediis fluctibus, Vulg. Deut. 14, 27: non vox et mutui hortatus juvabant adversante undacuncta pari violentia involvebantur, Tac. A. 1, 70.
  2. II. Trop., to inwrap, wrap, infold, envelop, surround: se litteris, i. e. to devote one’s self to, Cic. Fam. 9, 20, 3: pacis nomine bellum involutum, id. Phil. 7, 6, 19: obscuris vera, Verg. A. 6, 100: se suā virtute, Hor. C. 3, 29, 54: se otio, Plin. Ep. 7, 3: se laqueis insidiosae interrogationis, to involve or entangle themselves, id. ib. 1, 5: ut si qua iniquitas involveretur, Tac. A. 3, 63: fraudibus involuti, id. ib. 16, 32.
    Hence, invŏlūtus, a, um, P. a., involved, intricate, obscure: res involutas definiendo explicare, Cic. Or. 29, 102: philosophiam a rebus occultis et ab ipsa natura involutis avocare, id. Ac. 1, 4, 15: res omnium involutissima, Sen. Q. N. 6, 5, 3.
    Adv.: invŏlūtē, obscurely (post-class.): queri, Spart. Car. 2.

involvŭlus (involvŏlus), i, m. [involvo], a worm or caterpillar that wraps itself up in leaves, Plaut. Cist. 4, 2, 63.

in-vulgo (volg-), āvi, ātum, 1, v. a., to bring before the public, to publish, make known: disciplinas acroaticas libris foras editis, Gell. 20, 5, 7; cf. id. 4, 9, 9.
Absol.: quo die Allobroges involgarunt, to give evidence, make a deposition, Cic. Att. 2, 1, 3.
Hence, invulgātus, a, um, P. a., known, common: verba (opp. nova), Gell. 11, 7, 1.