Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

invītābĭlis, e, adj. [invito], inviting, attractive, alluring (post-class.): sermones, Gell. 13, 11, 4.

invītāmentum, i, n. [invito], an invitation.

  1. I. Lit. (post-class.): filia invitamento matris suae circumlata, App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.
  2. II. Trop., an allurement, incitement, inducement: invitamenta naturae, Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium, id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis, Liv. 2, 42, 6: sceleris, Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae, Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et fori, attractions, Cic. Sull. 26, 74.

invītātĭo, ōnis, f. [invito], an invitation, incitement, challenge (class.): aderat et hospitum invitatio liberalis, Cic. Phil. 9, 3, 6: in Epirum invitatio quam suavis! id. Att. 9, 12, 1: quaedam ad dolendum, id. Tusc. 3, 34, 82: fit invitatio, ut, etc., id. Verr. 2, 1, 26, § 66.
With gen.: largior vini, Gell. 15, 2, 4; cf. benigna, feast, revel, banquet, Liv. 40, 7.

invītātĭuncŭla, ae, f. dim. [invitatio], a little invitation (post-class.): vini, little drinking-matches, Gell. 15, 2 in lemm.

invītātor, ōris, m. [invito],

  1. I. one who invites, an inviter (poet. and post-class.), Mart. 3, 23 lemm.; Sid. Ep. 9, 13; Tert. adv. Marc. 4, 25: aeternae vitae invitator, Christus, id. ib.
  2. II. Esp., the officer charged with invitations at the court, Cod. 12, 60, 10; Inscr. Orell. 4436: Caesaris, Jovis, Mart. 9, 91, 2.

invītātōrĭus, a, um, adj. [invitator], of or belonging to invitation, inviting (postclass.): operatio, Tert. Anim. 57: scripta, Hier. Ep. 1, 15.

invītātrix, īcis, f. [invitator], she that invites (post-class.), Symm. Ep. 1, 59.

invītātus, ūs, m. (only in abl. sing.) [invito], an inviting, invitation (rare), Cic. Fam. 7, 5, 2.