Lewis & Short

inter-sĕco, sĕcui, sectum, 1, v. a.,

  1. I. to cut asunder, separate, divide, intersect (postclass.): Tiberis media intersecans moenia, Amm. 29, 6, 17: mediam paludem, id. 15, 4, 4: aquarum ductibus intersectis, id. 21, 12, 17: terras, id. 23, 6, 13: telluris complexum intersecat (Nilus) multitudine fluviorum, Mart. Cap. 6, § 626.
  2. II. Trop., to fix in channels, impress deeply: ipsa pronuntiatione eas resinserere atque insecare in animis auditorum, Auct. Her. 3, 14, 24.