Lewis & Short

inter-mĭco, ŭi, 1, v. n. and a., to glitter among, to gleam forth (poet.): squamis intermicat aurum, Claud. Rapt. Pros. 1, 183.
With acc.: tenebras nimbosque intermicat ignis, Val. Fl. 4, 662.
Absol.: ignis, Stat. Th. 12, 252.