Lewis & Short

inspectĭo, ōnis, f. [inspicio], a looking into, inspection (post-Aug.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: ager prima inspectione neque vitia, neque virtutes abditas ostendit, Col. 1, 4, 1: speculi non tam possessio culpatur quam inspectio, App. Mag. 13, p. 282, 4.
    2. B. In partic., a looking through, examination: tabularum, Quint. 5, 5, 2; Dig. 29, 3, 2, § 5: rationum, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 57, 1.
  2. II. Trop., consideration, investigation, contemplation; hence theory, in opposition to practice, Quint. 2, 18, 3; 2, 17, 42; Dig. 41, 1, 63, § 3; 45, 1, 91, § 4.