Lewis & Short

ĭn-exercĭtātus, a, um, adj.

  1. I. Untrained, unexercised, unpractised, unskilful (class.): rudis et inexercitatus miles, Cic. Tusc. 2, 16, 38; so, miles, Front. Strat. 2, 1, 9: homo non hebes, neque inexercitatus, Cic. de Or. 2, 17, 72: promptus et non inexercitatus ad dicendum, id. Brut. 36, 136: histriones, id. de Sen. 18, 64: copiae, Nep. Eum. 3, 3: eloquentia, Tac. Or. 5.
  2. II. Unemployed, not busy (rare): homo, Cels. praef. fin.