Lewis & Short

imperdĭtus (inp-), a, um, adj. [2. inperditus], not destroyed, not slain (poet.): et vos, o Graiis imperdita corpora, Teucri, Verg. A. 10, 430: pectora Tydeo, Stat. Th. 3, 84: ego Sidoniis, Sil. 9, 161.