Lewis & Short

hŏnōrĭfĭcentĭa, ae, f. [honorificus], a doing of honor, honor (post-class.): imperialis, Symm. Ep. 6, 36; Vop. Aur. 25, 6; Ambros. de Abr. 2, 10, 69; id. de Jacob, 2, 2, 7.