Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

hinc, adv. [for hince, locative form from hic], from this place. hence.

  1. I. In space: Imus huc: illuc hinc: cum illuc ventum est, ire illinc lubet, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 258 Vahl.): abiit hinc in exercitum, Plaut. Am. prol. 125: In ea via, quae est hinc in Indiam, Cic. Fin. 3, 14, 45: qui hinc Roma veneramus, id. Agr. 2, 34, 94; cf.: hinc a nobis profecti, id. Tusc. 1, 13, 29: Ex Sicilia testes erant ii, qui, etc. … et hinc homines maxime illustres, etc., id. Verr. 2, 1, 6, § 17: hinc Athenis civis eam emit Atticus, Plaut. Ep. 4, 2, 32: at enim ille hinc amat meretricem ex proxumo, id. Men. 5, 2, 39: illam hinc civem esse aiunt, Ter. And. 5, 1, 14; id. Eun. 5, 5, 10; out of this world, Aug. Conf. 6, 11.
    Esp., in a book or writing, jam hinc, from this point onward: majora jam hinc bella dicentur, Liv. 7, 29, 1: liberi jam hinc populi Romani res gestas peragam, id. 2, 1, 1; 8, 7, 7; 40, 35, 14.
    1. B. Transf.
      1. 1. I. q. ab or ex hac parte, from this side, on this side, here: imperator utrimque hinc et illinc Jovi vota suscipere, Plaut. Am. 1, 1, 74: ex hac parte pudor pugnat, illinc petulantia; hinc pudicitia, illinc stuprum; hinc fides, illinc fraudatio, etc., Cic. Cat. 2, 11, 25: pudor est, qui suadeat illinc: hinc dissuadet amor, Ov. M. 1, 619: cum speculorum levitas hinc illinc altitudinem assumpsit, Cic. Univ. 14: multis hinc atque illinc vulneribus acceptis, on each side, Liv. 32, 10, 12.
        So too: hinchinc, on this side … on that side, herethere: hinc patres, hinc viros orantes, Liv. 1, 13, 2; cf.: Cassandrea hinc Toronaico, hinc Macedonico saepta mari, id. 44, 11, 2; 21, 8, 8: hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum scopuli, i. e. on each side, ἔνθεν καὶ ἔνθεν, Verg. A. 1, 162: multi impetus hinc atque illinc facti, Liv. 3, 5, 1: duos corvos hinc et inde infestantes, from different directions, Suet. Aug. 96; so, hinc et inde, id. Caes. 39: hinc inde hortantium, id. Ner. 27; so, hinc inde, id. ib. 49; id. Tib. 21: hinc inde jacta, Plin. Ep. 9, 13, 8; 9, 33, 1.
      2. 2. With reference to the origin or cause of any thing (v. ab and ex), from this source, from this cause, hence; on this account: hinc quodcumque in solum venit, ut dicitur, effingis atque efficis, Cic. N. D. 1, 23, 65: videret hinc (i. e. ex auro) dona fortium fieri, Plin. 33, 12, 54, § 153: hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur: hinc furta, hinc opum nimiarum potentiae non ferendae, Cic. Off. 3, 8, 36; id. Fl. 23, 54; id. Rosc. Am. 31, 87: plurima hinc orta vitia, Quint. 8, 6, 74; cf. id. 2, 2, 5: ut posset hinc esse metus, id. ib. 6 praef. § 10; 7, 6, 1: hinc enim accidit dubitatio, Quint. 1, 1, 32: hinc illae lacrimae! Ter. And. 1, 1, 99; imitated by Cic. Cael. 25, 61; Hor. Ep. 1, 19, 41; cf. ellipt.: hinc illae sollicitationes servorum: hinc illae quaestiones, Cic. Clu. 67, 191: Verg. A. 2, 97: sed eccum Syrum ire video! hinc scibo jam, ubi siet (acc. to scire ex aliquo; v. scio), from him, this person, Ter. Ad. 3, 3, 7: hinc canere incipiam, Verg. G. 1, 5; Plin. 9, 62, 88, § 186; cf.: jam hinc igitur ad rationem sermonis conjuncti transeamus, Quint. 8, 3, 40; so, jam hinc, id. 3, 1, 1; 2, 11, 1; 10, 3, 4: hinc jam, id. 2, 4, 1; 8 praef. § 13: atque hinc, id. 3, 1, 15.
  2. II. In time.
    1. A. From this time, after this, hereupon (post-Aug.): puerum in specu septem et quinquaginta dormisse annis: hinc pari numero dierum senio ingruente, etc., Plin. 7, 52, 53, § 175; cf. Tac. Agr. 14; Val. Fl. 3, 672: circumdata hinc regi specie honoris valida manus, Tac. A. 2, 67.
    2. B. For abhinc, ago, since (very rare): me nemo magis respiciet, ubi iste huc venerit, Quam si hinc ducentos annos fuerim mortuus, Plaut. Truc. 2, 3, 19: septimo hinc anno, Plin. 34, 3, 4, § 43.

hinna, ae, v. hinnus, I.

hinnībĭlis, e, adj. [hinnio], that neighs, neighing (post-class.): quod hinnibile est, equus est, App. Dogm. Plat. 3, p. 30: exscreatus, Cael. Aur. Tard. 5, 10, 119.

hinnĭbundus, a, um, adj. [hinnio], constantly neighing: equi, Quadrig. ap. Non. 122, 14 (Lachm. ad Lucr. 2, p. 236 ex conj.; MSS. hinnibunde).

hinnĭenter, adv., v. hinnio fin.

hinnĭo, īre (perf. hinnisset, Val. Max. 7, 3, ext. 2), v. n., to neigh, whinny: ut si finias equum, genus est animal, species mortale, differentia irrationale (nam et homo mortale erat), proprium hinniens, Quint. 7, 3, 3; Lucr. 5, 1077; Quint. 1, 5 fin.: hinnientium dulcedines, i. e. of horses, Laev. ap. App. Mag. p. 294.
Poet., of the centaur Chiron, Sid. Carm. 14, 29.
Hence, * hinnĭenter, adv., with neighing: hinnibunde pro hinnienter, Non. 122, 13.

hinnītat χρεμετιζει, Gloss. Philox. [freq. v. hinnio].

hinnītus, ūs, m. [hinnio], a neighing: subito exaudivit hinnitum, Cic. Div. 1, 33, 73; Lucr. 5, 1073; Verg. G. 3, 94; Hor. C. 2, 16, 34.
In plur., Ov. M. 2, 154; 669; Suet. Ner. 46.

* hinnŭlĕa (-ŭla), ae, f. [hinnuleus], a young hind, Arn. 5, 185.

hinnŭlĕus, i, m. [hinnus],

  1. I. a young stag or roebuck, Prop. 3, 13, 35; Hor. C. 1, 23, 1; Plin. 28, 9, 42, § 150.
    As adj.: cervus, Scrib. 13.
  2. II. A young mule, Varr. L. L. 9, § 28 Müll.

hinnŭlus, i, m. dim. [hinnus], a young mule: tu tuum sodalem Hinnulo videas strigosiorem, Maecen. ap. Suet. Vit. Hor. (al. hinno me v. str-); cf. Plin. 8, 44, 69, § 172 Sill. N. cr.; and: hinnulus ὁ ἐξ ἵππου καὶ ὄνου, Gloss. Philox.; Vulg. Prov. 5, 19; Cantic. 2, 17; Isid. 12, 1, 22.

hinnus, i, m., = ἵννος,

  1. I. a mule (from a stallion and a she-ass; opp. mulus, from a he-ass and a mare): ex equa et asino fit mulus: contra ex equo et asina hinnusHinnus est ex equo et asina, minor quam mulus corpore, etc., Varr. R. R. 2, 8, 1; 6; cf.: hinnos et hinnas sub quo sensu accipere debeamus Varro designat: ait enim ex equis et hinnulis (leg. asinabus) qui nascantur, hinnos vocari, Non. 122, 4 sq.; Col. 6, 37, 5.
  2. II. Transf., in the form ginnus, i, m., = γίννος, a little stunted mule: non aliter monstratur Atlas cum compare ginno, Mart. 6, 77, 7; cf.: in plurium Graecorum est monumentis, cum equa muli coitu natum, quem vocaverint ginnum, id est parvum mulum, Plin. 8, 44, 69, § 174.