Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* grăcĭlens, entis, adj. [gracilis], slender, thin, for the usual gracilis, Naev. ap. Non. 116, 8; cf. gracilentus.

grăcĭlentus, a, um, adj. [gracilis], slender, thin (ante- and post-class. for the usual gracilis): filum, Enn. ap. Non. 116, 8 (Ann. v. 259 Vahl.): equus, Gell. 4, 12, 2.

grăcĭlesco, ĕre, v. inch. n. [gracilis], to become slender, small (post-class.): obeliscus gracilescens, Amm. 17, 4: pyramidum magnitudo gracilescit paulatim, id. 22, 15.

* grăcĭlĭpes, pĕdis, adj. [gracilis-pes], slender-footed: ciconia, Publ. Syr. ap. Petr. 55.

grăcĭlis, e (also ante-class. grăcĭlus, a, um, Lucil. ap. Non. 489, 21; plur.: gracilae virgines, Ter. Eun. 2, 3, 22), adj. [Sanscr. karc, to be lean; old Lat. cracentes, slender (Enn. Ann. 497 Vahl.); cf. Gr. κολοκάνος], thin, slight, slender, slim; meagre, lean (poet. and in Aug. prose; not in Cic.; but cf. gracilitas; syn.: exilis, tenuis, macer).

  1. I. Physically: in gracili macies crimen habere potest, Ov. R. Am. 328: gracili sic tamque pusillo, Hor. S. 1, 5, 69: quis multa gracilis te puer in rosa, etc., id. C. 1, 5, 1: puer, Mart. 11, 43, 4: Indi, Juv. 6, 466: capella, Ov. M. 1, 299: equi hominesque paululi et graciles, Liv. 35, 11, 7: arbores succinctioresque, Plin. 16, 10, 17, § 39: resina (opp. pinguis), id. 24, 6, 22, § 33: gracilis et ejuncida vitis, id. 17, 22, 35, § 173: folium, id. 19, 8, 54, § 171: comae et lanuginis instar, Ov. Am. 1, 14, 23: stamen, id. M. 6, 54: catena, id. ib. 4, 176; cf.: vinculum auri, Petr. 126: cacumen, Ov. M. 10, 140: coronae, Juv. 12, 87: viae petauri, Mart. 2, 86, 7; cf. rima, App. M. 4, p. 149: libellus, Mart. 8, 24, 1: umbra, Ov. Tr. 4, 10, 86: spuma, Vulg. Sap. 5, 15.
    Comp.: glans brevior et gracilior, Plin. 16, 6, 8, § 19.
    Sup.: fuit (Nero) ventre projecto, gracillimis cruribus, Suet. Ner. 51.
    1. B. Transf., opp. to fat or rich, meagre, scanty, poor (post-Aug.): ager, Plin. 17, 22, 35, § 187: clivi, Col. 2, 4, 11: vindemiae, Plin. Ep. 9, 20, 2; 8, 15, 1: gracili Lare vivere, App. Mag. p. 287; cf. pauperies, id. M. 9, p. 219.
  2. II. Trop., of style, simple, plain, unadorned (poet. and in post-Aug. prose): materiae gracili sufficit ingenium. Ov. P. 2, 5, 26; cf.: lusimus, Octavi, gracili modulante Thalia, Verg. Cul. 1: et in carmine et in soluta oratione genera dicendi probabilia sunt tria, quae Graeci χαρακτῆρας vocant nominaque eis fecerunt ἁδρόν, ἰσχνόν, μέσον. Nos quoque, quem primum posuimus, uberem vocamus, secundum gracilem, tertium mediocrem. Uberi dignitas atque amplitudo est: gracili venustas et subtilitas: medius in confinio est utriusque modi particeps, etc., Gell. 7, 14, 1 sq.; cf.: inter gracile validumque tertium aliquid constitutum est, Quint. 12, 10, 66: praefationes tersae, graciles, dulces, Plin. Ep. 2, 3, 1.
    Of the speaker: non possumus esse tam graciles, simus fortiores, Quint. 12, 10, 36.
    Hence, adv.: grăcĭlĭter, slenderly.
      1. 1. Lit., App. M. 3, p. 130.
      2. 2. Trop.: alia ornatius, alia gracilius esse dicenda, more simply, Quint. 9, 4, 130.

grăcĭlĭtas, ātis, f. [gracilis], slenderness, thinness, leanness, meagreness.

  1. I. Lit. (class.; syn.: macies, subtilitas): erat eo tempore in nobis summa gracilitas et infirmitas corporis, Cic. Brut. 91, 313: cervicis et crurum, Suet. Calig. 50: crurum, id. ib. 3; id. Dom. 18: digitalis (vitis), Plin. 14, 3, 4, § 40; cf.: papyrum in gracilitatem fastigatum, id. 13, 11, 22, § 71.
    Plur.: habet certos sui studiosos (Lysias), qui non tam habitus corporis opimos, quam gracilitates consectentur, Cic. Brut. 16, 64.
  2. II. Trop., of style, simplicity, plainness, want of ornament (post-Aug.): quid Periclea? similemne credimus Lysiacae gracilitati? Quint. 12, 10, 24; cf.: exempla in Latina lingua M. Varro esse dicit ubertatis Pacuvium, gracilitatis Lucilium, mediocritatis Terentium, Gell. 7, 14, 6 (v. the whole 14th chap.): pressa illa narrationis, Quint. 4, 3, 2; 1, 9, 2.

grăcĭlĭter, adv., v. gracilis fin.

* grăcĭlĭtūdo, ĭnis, f. [gracilis], slenderness, for the class. gracilitas, Att. ap. Non. 116, 6 (Fragm. Trag. v. 88 Rib.).

* gracillo, āre, v. n., to cackle or cluck as a hen: cucurrire solet gallus, gallina gracillat, Auct. Carm. Philom. 25.

grăcĭlus, a, um, v. gracilis init.