Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

gesta, ōrum, n. [gero, II. B. 3.], deeds, acts (rare for res gestae): obscuriora sunt ejus gesta, Nep. Timoth. 4, 6; id. Hann. 13, 3; Sisenn. ap. Gell. 12, 15, 2; Liv. 8, 40, 5: fide gestorum comprobatā, Vet. Cuj. Jurec. Consult. 9, 6 Huschke; David, Vulg. 1 Par. 29, 29; 1 Macc. 13, 42.

gestābĭlis, e, adj. [gesto], portable (late Lat.), Cassiod. Varr. 1, 45; Ambros. de Noë et Arca, 15, 52 fin.

gestāmen, inis, n. [gesto].

  1. I. That which is borne or worn, a burden, load; ornaments, accoutrements, arms, etc. (poet. and in post-Aug. prose): clipeus, magni gestamen Abantis, Verg. A. 3, 286; so of a shield, Sil. 5, 349: hoc Priami gestamen erat, Verg. A. 7, 246: haruspices religiosum id gestamen (sc. margaritas) amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; cf. id. 37, 8, 33, § 111: speculum, gestamen Othonis, Juv. 2, 99: (asini), a burden, load, App. M. 7, p. 197: gestaminis lapsi tinnitus, Amm. 16, 5, 4.
    Plur.: cognovi clipeum laevae gestamina nostrae, Ov. M. 15, 163; cf.: ista decent humeros gestamina nostros, id. ib. 1, 457; 13, 116: sua virgo Deae gestamina reddit, i. e. a necklace, Val. Fl. 6, 671; App. M. 11, p. 258; 3, p. 141.
  2. II. That with or in which any thing is carried.
    1. A. A litter, sedan: quotiens per urbes incederet, lecticae gestamine fastuque erga patrias epulas, Tac. A. 2, 2; cf.: Agrippina gestamine sellae Baias pervecta, a sedan-chair, id. ib. 14, 4; so, sellae, id. ib. 15, 57 (for which: gestatoria sella, Suet. Ner. 26; id. Vit. 16).
    2. B. A carriage, vehicle: in eodem gestamine sedem poscit, id. ib. 11, 33.
    3. C. Any means of conveyance: comes celsi vehitur gestamine conti, Val. Fl. 6, 71: lento gestamine vilis aselli, Sedul. 4, 297.

gestātĭo, ōnis, f. [gesto].

  1. I. Act., a bearing, carrying: infantium gestationes, Lact. 3, 22 fin.
  2. II. Pass. (not ante-Aug.), a being carried or conveyed about (in a litter, carriage, boat, etc.), a riding, driving or sailing for pleasure.
    1. A. Lit.: gestatio quoque longis et jam inclinatis morbis aptissima est, etc. … Genera autem gestationis plura sunt. Lenissima est navi vel in portu vel in flumine, vehementior vel in alto navivel lectica, etiamnum acrior vehiculo, Cels. 2, 15; Sen. Ep. 55: solitus etiam in gestatione ludere (aleam), Suet. Claud. 33; id. Vesp. 21.
    2. B. Transf., a place where one is carried to take the air, a promenade, etc.: gestatio in modum circi, Plin. Ep. 5, 6, 17; 2, 17, 13; Inscr. Orell. 4336; Inscr. Grut. 201, 8.

gestātor, ōris, m. [gesto] (post-Aug.).

  1. I. A bearer, carrier. delphinus gestator collusorque puerorum, Plin. Ep. 9, 33, 8.
  2. II. One who rides out to take the air, Mart. 4, 64, 19.

gestātōrĭus, a, um, adj. [gesto], that serves for carrying: sella, a sedan-chair, Suet. Ner. 26; id. Vit. 16; Vulg. 2 Macc. 3, 27 (for which: gestamen sellae, Tac. A. 14, 4; 15, 57).

* gestātrix, īcis, f. [gesto], she that bears or carries, Val. Fl. 4, 605.

* gestātus, ūs, m. [gesto], a bearing, carrying: adeo teneris cerasis, ut gestatum non tolerent, Plin. 15, 25, 30, § 103.