Lewis & Short

fusco, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [fuscus].

  1. I. Act., to make dark, swarthy, dusky, to blacken, darken (poet.).
    1. A. Lit.: fuscentur corpora campo, Ov. A. A. 1, 513: cutem pingui olivo, Stat. Th. 6, 576: lactea pocula sanguine puniceo (Massagetae), id. Achil. 1, 307: malas (lanugo), Luc. 10, 135; cf. dentes (inertia), Ov. A. A. 3, 197: diem (nube), Val. Fl. 1, 396; cf. Sil. 11, 270.
    2. B. Trop.: quem ad hoc aevi nulla actuum culpa fuscavit, Symm. Ep. 1, 34; Sid. Carm. 7, 505.
  2. * II. Neutr., to become dark or swarthy: ne pulchrae fuscaret gratia formae, Stat. S. 3, 4, 66.