Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

fulcīmen, ĭnis, n. [fulcio], a prop, support, pillar (poet. and very rare): terra nullo fulcimine nixa, Ov. F. 6, 269. Cf. the foll. art.

fulcīmentum, i, n. [fulcio], a prop, stay, support (post-class.), App. M. 1, p. 109 med.; Macr. S. 7, 9; Dig. 33, 7, 12, § 19.

Fulcīnius, a, name of a Roman gens: C. Fulcinius, Cic. Phil. 9, 2: M. Fulcinius, id. Caecin. 4, 11.

fulcĭo, fulsi, fultum, 4 (late form perf. FVLCIVIT, Inscr. ap. Mur. 466, 3.
Part. perf.: fulcītus, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 46), v. a. [etym. dub.; cf.: falx, flccto; Corss. refers it to root dhar-; v. firmus, Ausspr. 1, 476], to prop up, to keep upright by props, to stay, support (class.; syn.: sustento, sustineo, munio).

  1. I. Lit.: qui fulcire putatur porticum Stoicorum, Cic. Ac. 2, 24, 75: aliquid trabibus, Plin. 36, 13, 19, § 89: Atlas, caelum qui vertice fulcit, Verg. A. 4, 247: vitis nisi fulta est, fertur ad terram, Cic. de Sen. 15, 52: ruentes ceras, Plin. 11, 10, 10, § 23: illum Balbutit Scaurum pravis fultum male talis, supported, Hor. S. 1, 3, 48; cf. id. ib. 1, 2, 88: quod non Taenariis domus est mihi fulta columnis, Prop. 3 (4), 1, 49: longis Numidarum fulta columnis cenatio, Juv. 7, 182; 3, 193: si mutuatus pecuniam aedificia ruentia fulserit, Gai. Inst. 4, 73: me prior fultusque toro meliore, Juv. 3, 82: et pulvino fultus, supported by, resting on the pillow, Lucil. ap. Serv. Verg. E. 6, 53: ille (juvencus) latus niveum molli fultus byacintho, Verg. E. 6, 53; cf. effultus; so absol.: colloco, fulcio, Plaut. Cas. 5, 2, 10: caput nivei fultum Pallantis, propped up, bolstered, Verg. A. 11, 39.
    Impers.: sat sic fultumst mihi, Plaut. Stich. 1, 2, 37.
    Poet.: tu (potes) pedibus teneris positas fulcire pruinas? i. e. to tread the fallen snow, Prop. 1, 8, 7: stant fulti pulvere crines, supported, stiffened, Stat. Th. 3, 326.
    1. B. Transf., to make strong or fast, to fasten, secure, support, strengthen (poet. and in post-Aug. prose): fultosque emuniit obice postes, fastened, guarded, Verg. A. 8, 227; cf.: appositā janua fulta serā, Ov. A. A. 2, 244: et dura janua fulta sera, Tib. 1, 2, 6: omnia debet cibus integrare novando Et fulcire cibus, cibus omnia sustentare, to support, strengthen, Lucr. 2, 1147: stomachum cibo, Sen. Ep. 68 med.: venas cadentes vino, id. ib. 95; cf. Col. 6, 24, 4.
  2. II. Trop.
    1. A. To support, sustain, uphold: veterem amicum suum labentem excepit, fulsit et sustinuit re, fortuna, fide, Cic. Rab. Post. 16, 43; cf.: labantem et prope cadentem rem publicam fulcire, id. Phil. 2, 21, 51: domum pluribus adminiculis ante fundatam fulcit ac sustinet, Plin. Ep. 4, 21, 3; cf: ingenia rudia nullisque artium bonarum adminiculis fulta, Gell. 6, 2, 8: hoc consilio et quasi senatu fultus et munitus, Cic. Rep. 2, 9: aliquem litteris, id. Att. 5, 21, 14: magnis subsidiis fulta res publica est, id. Fam. 12, 5, 1: imperium gloria fultum et benevolentiā sociorum, id. Off. 3, 22, 88: his fultus societatibus atque amicitiis, Liv. 42, 12, 8; 3, 60, 9; Plin. Ep. 9, 13, 11; cf.: quia nullis recentibus subsidiis fulta prima acies fuit, Liv. 9, 32, 9: quo praesidio cum fulta res Romana esset, id. 7, 12, 8: causa Gaditanorum gravissimis et plurimis rebus est fulta, Cic. Balb. 15, 35: serie fulcite genus, i. e. to keep up, preserve, Prop. 4 (5), 11, 69.
    2. * B. Poet., to besiege, oppress: (Pacuvii) Antiopa aerumnis cor luctificabile fulta, Pers. 1, 78 (perh. a word of Pacuv.).

fulcĭpĕdĭa, ae, f. [fulcio-pes], propfoot, of a drunken woman, who needs support, Petr. 75, 6.

fulcītus, a, um, v. fulcio init.

fulcrum, i, n. [fulcio],

  1. I. the post or foot of a couch (a bed or an eating-couch), a bedpost: eburnum, Prop. 2, 13, 21 (3, 5, 5 M.); Ov. P. 3, 3, 14; Gell. 10, 15, 14: tricliniorum pedibus fulcrisque, Plin. 34, 2, 4, § 9: aurea fulcra, Verg. A. 6, 604; Suet. Claud. 32; cf. plutei, Prop. 4 (5), 8, 68.
  2. II. Transf. (pars pro toto), a couch at table, bed-lounge, Prop. 4 (5), 7, 3; Juv. 6, 22; 11, 95: plumeum, Amm. 28, 1, 47.

fulctūra, v. fultura.