Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

frūmentācĕus, a, um, adj. [frumentum], of corn or grain, corn- (late Lat.): farina, Veg. Vet. 2, 57: panes, Hier. Ep. 37, 4.

frūmentālis, e, adj. [frumentum], = frumentarius, Cassiod. in Psa. 34, 21.

frūmentārĭus, a, um, adj. [frumentum],

  1. I. of or belonging to corn, corn-; milit., of or belonging to provisions, provision-: ager, Varr. R. R. 1, 11, 2; cf. campus, id. ib. 1, 7, 9: res, corn, provisions, Cic. Verr. 2, 3, 5, § 11; Caes. B. G. 1, 23, 1; 1, 37 fin. et saep.: loca, i. e. abounding in corn, id. ib. 1, 10, 2; cf. provinciae, id. B. C. 3, 73, 3; Cic. Att. 9, 9, 2: navis, a provision-ship, store-ship, Caes. B. C. 3, 96, 4: lex, respecting the distribution of grain at low rates, Cic. Tusc. 3, 20, 48; id. Sest. 48, 103; id. Brut. 62, 222; cf.: magna largitio C. Gracchi, id. Off. 2, 21, 72: causa, id. Verr. 2, 3, 5, § 10: lucra, id. ib. 2, 3, 37, § 85: negotiatores, corn-dealers, Plin. 8, 44, 69, § 175: mensores, corn-measurers, Dig. 31, 1, 87.
  2. II. Subst.: frūmentāri-us, ii, m.
    1. A. A corn-dealer: frumentarii, quibus cunctis montes maxumi frumenti sunt structi domi, Plaut. Ps. 1, 2, 54; Cic. Off. 3, 13, 57; 3, 16, 67; Liv. 4, 12, 10; 4, 15, 6 al. In the time of the emperors employed as a secret spy, Spart. Hadr. 11; Aur. Vict. Caes. 39 fin.; Capitol. Max. et Balb. 10, 3.
    2. B. Milit., a purveyor of corn, commissary of the stores, victualler, Hirt. B. G. 8, 35, 4; Inscr. Orell. 3491; 3515; 4922; cf. frumentator.

frūmentātĭo, ōnis, f. [frumentor].

  1. I. A providing of corn, milit., a foraging, Caes. B. G. 6, 39, 1; Suet. Galb. 20.
    In plur.: pabulationes frumentationesque, Caes. B. G. 7, 16, 3; 7, 64, 2.
  2. II. A distribution of corn, Suet. Aug. 40; 42; Monum. Ancyr.

frūmentātor, ōris, m. [frumentor],

  1. I. a provider of corn, purchaser of grain: in Volscis frumentum ne emi quidem potuit; periculum ipsis frumentatoribus fuit, Liv. 2, 34, 4.
  2. II. Milit. t. t., a forager, Liv. 31, 36, 8; ib. § 9 al.

frūmentor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [frumentum].

  1. I. Neutr., milit. t. t., to fetch corn, to forage, purvey: erat eodem tempore et materiari et frumentari et tantas munitiones fieri necesse, Caes. B. G. 7, 73, 1: cum in propinquo agro frumentarentur, Liv. 31, 36, 7: frumentatum mittere, Caes. B. G. 4, 32, 1; 6, 36, 2: frumentatum ire, Pompei. in Cic. Att. 8, 12, C, 1 fin.: frumentandi rationem habere, Caes. B. G. 7, 75, 1: pabulandi aut frumentandi causa progressi, id. B. C. 1, 48, 6: frumentatum missus, Sall. J. 56, 3.
  2. II. Act., to furnish or provide with corn (post-class.), Tert. ad Natt. 2, 8.

frūmentum, i, n. [contr. from frugimentum, from FRVG, v. fruor; fruit, κατ’ ἐξοχήν, i. e.],

  1. I. corn, grain (class.; in sing. usually of corn harvested): Julianus scribit: frumentum id esse, quod arista in se teneat, recte Gallum definisse: lupinum vero et fabam fruges potius dici, quia non arista sed siliqua continentur, quae Servius apud Alfenum in frumento contineri putat, Dig. 50, 16, 77: sunt prima earum (frugum) genera: frumenta, ut triticum, hordeum; et legumina, ut faba, cicer, kinds of corn, Plin. 18, 7, 9, § 48: in segetibus frumentum, in quo culmus extulit spicam, etc., Varr. R. R. 1, 48, 1: triticum vel alia frumenta, Col. 8, 9, 2: triticeum, Mart. 13, 12: Galli turpe esse ducunt frumentum manu quaerere, Cic. Rep. 3, 9: frumentum ex agris in loca tuta comportatur, id. Att. 5, 18, 2: ut in itinere copia frumenti suppeteret, Caes. B. G. 1, 3, 1; 1, 48, 2: ingens frumenti acervus, Hor. S. 2, 3, 111; 1, 1, 45; Liv. 2, 52; 21, 48; 23, 12; 23, 21 et saep.: tessera frumenti, a ticket giving the holder a share in the public distribution of corn, Juv. 7, 174; cf. Dict. of Antiq. pp. 580 sq., 864.
    In plur. (esp. of standing grain: frumenta sunt proprie omnia quae aristas habent, Isid. Orig. 17, 3): bona, Cato ap. Gell. 13, 17, 1: luxuriosa, Cic. Or. 24, 81: non modo frumenta in agris matura non erant, sed, etc., Caes. B. G. 1, 16, 2; 1, 40, 11; 3, 9, 8 et saep.: frumenta autumni matura in agris, Sall. H. 3, 67, 20; Hor. Ep. 1, 16, 72; 2, 1, 140; Liv. 23, 32; 25, 15; 31, 2; 33, 6 et saep.
  2. II. Transf.: frumenta, the small seeds or grains of figs, Plin. 15, 19, 21, § 82; 17, 27, 44, § 256.