Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

faecŭla (also fēcŭla, and contracted faecla, Cael. Aur. Tard. 2, 1), ae, f. dim. [faex], burnt tartar or salt of tartar, deposited in the form of a crust by wine (used as a condiment or as a drug), Lucr. 2, 430; Hor. S. 2, 8, 9; Scrib. Comp. 226 al.

Fēcĭālis, v. Fetialis.

fēcŭla, v. faecula.

fēcundātor, ōris, m. [fecundo], he who fertilizes or makes fruitful: mulierum, Jul. ap. August. Contr. Jul. 6, 8, 23.

fēcunde, adv., v. fecundus fin.

fēcundĭtas, ātis, f. [fecundus], fruitfulness, fertility, fecundity (vegetable or animal).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen. (class.): natura parem legem fecunditatis dixit virentibus atque hominibus ceterisque animalibus, Col. 3, 8, 1: aquarum inductionibus terris fecunditatem damus, Cic. N. D. 2, 60, 152: terrarum, id. ib. 2, 5, 13: agrorum, id. Div. 1, 42, 94: mulieris, id. Phil. 2, 24, 58: fecunditatem importare, Plin. 14, 18, 22, § 116: adferre, id. 28, 19, 77, § 248; dare, id. 16, 44, 95, § 251: addere, id. 37, 10, 66, § 178: corrumpere, id. 10, 59, 79, § 161; 29, 4, 27, § 85.
    2. B. Fēcundĭtas, personified as a deity, Tac. A. 15, 23.
  2. II. Transf., plenty, abundance (post-Aug.): Gallorum tantae fecunditatis juventus fuit, ut, etc., Just. 25, 2: voluminum (Varronis), Plin. 35, 2, 2, § 11.
  3. III. Trop. (rare but class.): volo se efferat in adolescente fecunditas, luxuriance of style, Cic. de Or. 2, 21, 88: magna animi, Plin. H. N. praef. § 5.

fēcundĭto, āre, = fecundo, to fertilize, Inscr. Fabr. 169.

fēcundo, āre, v. a. [fecundus], to make fruitful, to fertilize (poet. and in post-class. prose): (Nilus) viridem Aegyptum nigrā fecundat arenā, Verg. G. 4, 293; Claud. I. Cons. Stil. 239; Pall. 3, 9 al.

fēcundus (sometimes erroneously foecund-and faecund-, but v. Varr. ap. Gell. 16, 12 fin., and ap. Non. 54, 8), a, um, adj. [from ‡ feo, whence also fetus, femina, fenus, etc., cf. felix], fruitful, fertile (of plants and animals).
Constr. with abl., gen., or absol. (with gen. only poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. Lit. (class.): fossiones agri repastinationesque, quibus fit multo terra fecundior, Cic. de Sen. 15, 53; cf. Verg. G. 1, 67; Quint. 10, 3, 2: glebae, Lucr. 1, 211: solum, Quint. 2, 19, 2: cf. Just. 2, 1: salices viminibus, frondibus ulmi, Verg. G. 2, 446.
    With gen.: regio fecunda fruticis exigui, Col. 9, 4, 2: tellus metallorum, Plin. 33, 4, 21, § 78; for which: Amathus metallis, Ov. M. 10, 220 Bach. N. cr.: mons silvae frequens fecundusque, Tac. A. 4, 65: segetes fecundae et uberes, id. Or. 15, 48: nihil ocimo fecundius, Plin. 19, 7, 36, § 120: uxores, Lucr. 4, 1254: conjux, Hor. S. 2, 5, 31: lepus, id. ib. 2, 4, 44; cf.: suenihil genuit natura fecundius, Cic. N. D. 2, 64, 160.
    1. B. Transf.
      1. 1. Rich, abundant, abounding in any thing (mostly poet. and in post-Aug. prose): fecundi calices quem non fecere disertum? Hor. Ep. 1, 5, 19; cf. fons, i. e. copious, Ov. M. 14, 791: legere fecundis collibus herbas, plentifuliy furnished, thickly studded, id. ib. 14, 347: fecundissima gens, rich in agricultural products, Plin. Pan. 31, 6: (specus) Uberibus fecundus aquis, Ov. M. 3, 31; cf.: fecunda melle Calymne, id. ib. 8, 222: viscera (Tityi) poenis, i. e. constantly renewed, Verg. A. 6, 598: Echidna, fecunda poenis viscera trahens, Ambros. in Tob. 12, 41: nigris Meroe fecunda colonis, Luc. 10, 303: cingula monstris, Val. Fl. 6, 470.
        With gen.: Aemilium genus fecundum bonorum civium, Tac. A. 6, 27 fin.
      2. 2. Making fruitful, fertilizing (only poet. and in post-Aug. prose): imber, Verg. G. 2, 325; cf. Nilus, Plin. 5, 9, 10, § 54: excipe fecundae patienter verbera dextrae, i. e. the blows with a thong of skin given to women by the luperci, and which were supposed to promote fruitfulness, Ov. F. 2, 427; cf. Serv. Verg. A. 8, 343; and: quam (Danaën) implevit fecundo Juppiter auro, Ov. M. 4, 698.
  2. II. Trop., fruitful, fertile, prolific, abundant (class.): pectus, Cic. poët. Div. 1, 13, 22; Verg. A. 7, 338: artifex, Plin. 35, 10, 36, § 71: a quo (Anaxagora) eum (Periclem), cum alia praeclara quaedam et magnifica didicisse, uberem et fecundum fuisse, Cic. Or. 4, 15: duo genera verborum: unum fecundum, quod declinando multas ex se parit dispariles formas, ut est lego, legis, legam, sic alia: alterum genus sterile, quod ex se parit nihil, ut est etiam, vix, cras, etc., Varr. L. L. 8, § 9 Müll.: amor et melle et felle est fecundissimus, Plaut. Cist. 1, 1, 70: fecunda culpae saecula, Hor. C. 3, 6, 17: veri sacerdos, Sil. 13, 490: fecundum in fraudes hominum genus, id. 2, 498: vester porro labor fecundior, historiarum scriptores? Juv. 7, 98.
    Hence, fēcundē, adv., fruitfully, abundantly: fecundius poëmata ferrent fructum, Varr. L. L. 7, § 2 Müll.: arundo recisa fecundius resurgit, Plin. 16, 36, 65, § 163: cantharides nascuntur fecundissime in fraxino, id. 29, 4, 30, § 94.