Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* exercĭtāmentum, i, n. [exercito], exercise: corporum, App. Flor. p. 351, 39.

exercĭtātē, adv., v. exercito, P. a. fin.

exercĭtātĭo, ōnis, f. [exercito].

  1. I. A moving, agitating, setting in motion: per aëris exercitationem (aqua) percolata tempestatibus liquescendo pervenit ad terram, Vitr. 8, 2, 1.
  2. II. Exercise, practice: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic. N. D. 2, 10, 26: ut exercitatione ludoque campestri tunicati uteremur, id. Cael. 5, 11; cf.: juventutis in gymnasiis, id. Rep. 4, 4: esse incredibili virtute atque exercitatione in armis, Caes. B. G. 1, 39; cf.: superiorum pugnarum, id. ib. 3, 19, 3: usu forensi atque exercitatione tiro, Cic. Div. ap. Caecil. 15, 47; cf.: juris civilis, id. de Or. 1, 57, 243: ususque dicendi, id. Cael. 22, 54: dicendi, id. Brut. 97, 331; id. Off. 1, 1, 1; Quint. 2, 12, 11; 2, 17, 12: linguae, Cic. de Or. 3, 24, 94; cf.: vir egregia exercitatione in dialecticis, id. Fin. 3, 12, 41; and, rhetoricae, id. N. D. 2, 67, 168: magnum opus est, egetque exercitatione non parva, id. Lael. 5, 17: hic exercitationem virtutis perdidit, id. Mil. 13, 35; Crotoniensibus nulla virtutis exercitatio fuit, Just. 20, 4, 1: artes exercitationesque virtutum, Cic. de Sen. 3, 9: ingenii, id. ib. 11, 38: corporalis, Vulg. 1 Tim. 4, 8 et saep.

exercĭtātor, ōris, m. [exercito], an exerciser, trainer (post-Aug.), Plin. 23, 7, 63, § 121: agilitatis, id. 35, 11, 40, § 136: EQVITVM, Inscr. Orell. 3498 sq.; cf. ib. 3413.

exercĭtātōrĭus, a, um, adj. [exercitator], diligent, active: labores, August. Epist. 26, 2.

* exercĭtātrix, īcis, f. [exercitator], that which exercises the body, gymnastics: duas partes civilitatis corpori assignet (Plato), medicinam et quam interpretantur exercitatricem, Quint. 2, 15, 25.

exercĭtātus, a, um, Part. and P. a., from exercito.

exercĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [exerceo, II.],

  1. I. to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.): Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur, Mel. 2, 1, 5: corpus atque ingenium patriae, Sall. Or. de Rep. Ordin. 18: quamlibet per alia in scholis exercitati sumus, Quint. 2, 10, 9.
  2. II. Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.
    Pass.
    in mid. force: exercitabar, Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.
    Hence, exer-cĭtātus, a, um, P. a.
    1. A. Well exercised, practised, versed, trained: in aliqua re versatus exercitatusque, Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.: homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus, id. Quint. 1, 3: homo in arithmeticis satis exercitatus, id. Att. 14, 12 fin.: homines in armis, Caes. B. C. 1, 57: in re militari, Cic. Font. 14, 31: in illo genere, id. Rep. 1, 6: in propagandis, in regendis finibus, id. Mur. 9, 22: in uxoribus necandis, id. Clu. 19, 52: curis agitatus et exercitatus animus, id. Rep. 6, 26: milites superioribus proeliis exercitati, Caes. B. G. 2, 20, 3: glaebis subigendis exercitati, Cic. Agr. 2, 31, 84: animi studio exercitata velocitas, Quint. 5, 10, 123.
      Comp.: paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum, Cic. Off. 2, 15, 53: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? id. Phil. 6, 6, 17.
      Sup.: in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique, Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: in armis, Caes. B. G. 1, 36 fin.: ad aliquam rem, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142: Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes, id. Div. 1, 42, 93: scripturarum, Tert. adv. Haer. 17.
    2. B. (Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare): Syrtes exercitatae Noto, Hor. Epod. 9, 31: senex exercitati vultus, disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.
      Comp.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, Tac. Agr. 5.
      Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner: exercitatius, Sen. Ep. 90 med.: exercitatissime, Arn. 3, 113.