Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ex-ălăpo, āvi, 1, v. a., to box on the ears: exalapandus et flagellandus, August. in Psa. 49, 6.

ex-albesco, bŭi, 3, v. inch. n., to become white.

  1. I. Lit. (very rarely), Gell. 12, 1, 12.
    More freq.,
  2. II. Trop., to grow white, turn pale from fright, etc., Enn. ap. Cic. de Or. 3, 58, 218; and in Fin. 5, 11, 31; Cic. Ac. 2, 15, 48; id. de Or. 1, 26, 121.

ex-albĭdus, a, um, adj., whitish, white (repeatedly in Pliny): rami (arboris), Plin. 12, 17, 39, § 78: folia urticae, id. 24, 19, 112, § 172: vina, id. 23, 1, 22, § 40.

ex-albo, no perf., ātum, 1, v. a. [albus], to make white, Tert. adv. Marc. 4, 10; 4, 8.

ex-alburnātus, a, um, adj. [alburnum], deprived of the alburnum: robur, Plin. 16, 40, 76, § 204.

exaltātĭo, ōnis, f. [exalto].

  1. I. Exaltation, elevation (eccl. Lat.): ab exaltatione tua dispersae sunt gentes, Vulg. Isa. 33, 3.
  2. II. Trop., pride, haughtiness: non congruit professoribus humilitatis, Tert. Cult. Fem. 3; cf. oculorum, Vulg. Prov. 21, 4: stultorum, id. ib. 3, 35.

exaltātīve, adv. [exalto], in an exalted state, under inspiration: propheta se convertit, Cassiod. in Psa. 9, 33.

ex-alto, āvi, ātum, 1, v. a. [altus] (postAug.; mostly eccl. Lat.).

  1. I. To raise, elevate, exalt: deus alia exaltat, alia submittit, Sen. Q. N. 3 prooem.: TERMINOS VETVSTATE COLLAPSOS, Inscr. Fabr. p. 748, no. 555: solium, Vulg. Isa. 14, 13.
    1. B. Trop.: exaltare, Deus, be praised, Vulg. Psa. 56, 5: vocem, id. Isa. 13, 2 et saep.
  2. II. To deepen: fodiunt (sulcos) et exaltant in tres pedes, Col. 3, 13, 4: sulcum, id. 3, 13, 9: orbem ablaqueationis, id. 4, 4, 2.

* ex-ălūmĭnātus, a, um, adj. [alumen], of the color of alum: uniones, Plin. 9, 35, 56, § 113.