Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ēversĭo, ōnis, f. [everto, I. B.].

  1. I. Lit.
    1. A. An overthrowing.
      1. 1. In gen.: columnae, Cic. Phil. 1, 2, 5.
        In plur.: eversiones vehiculorum, Plin. 22, 17, 20, § 43.
      2. 2. Esp., a destructive overthrow, subversion, destruction: templorum, Quint. 5, 10, 97: urbis, Flor. 1, 12, 7; cf. Quint. 8, 3, 69.
        In plur.: eversiones urbium, Flor. 2, 16, 1.
    2. B. A turning out, expulsion from one’s possession: possidentium, Flor. 3, 13, 9.
    3. C. A turning out, expulsion: matricis, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 28.
  2. II. Trop. (acc. to I. A. 2.), subversion, destruction: hinc rerum publicarum eversiones, Cic. de Sen. 12: rei familiaris, Tac. A. 6, 17: omnis vitae, Cic. Ac. 2, 31, 99; id. Fin. 5, 10, 28.

ēversor, ōris, m. [everto], a subverter, destroyer.

  1. I. Prop.: Carthaginis et Numantiae, Quint. 8, 6, 30; cf.: regnorum Priami (Achilles), Verg. A. 12, 545: regnorum cometes, i. e. presaging their destruction, Sil. 8, 639.
  2. II. Trop.: civitatis, Cic. Part. 30 fin.: hujus imperii, id. Sest. 7, 17; juris humani, Plin. 28, 1, 2, § 6: pecuniae (with interceptor), i. e. who squanders it, Cod. Th. 12, 6, 1.

ēversus, a, um.

      1. 1. Swept out, v. everro.
      2. 2. Overthrown, v. everto.