No entries found. Showing closest matches:
ēversĭo, ōnis, f. [everto, I. B.].
- I. Lit.
- A. An overthrowing.
- 1. In gen.: columnae, Cic. Phil. 1, 2, 5.
In plur.: eversiones vehiculorum, Plin. 22, 17, 20, § 43.
- 2. Esp., a destructive overthrow, subversion, destruction: templorum, Quint. 5, 10, 97: urbis, Flor. 1, 12, 7; cf. Quint. 8, 3, 69.
In plur.: eversiones urbium, Flor. 2, 16, 1.
- B. A turning out, expulsion from one’s possession: possidentium, Flor. 3, 13, 9.
- C. A turning out, expulsion: matricis, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 28.
- II. Trop. (acc. to I. A. 2.), subversion, destruction: hinc rerum publicarum eversiones, Cic. de Sen. 12: rei familiaris, Tac. A. 6, 17: omnis vitae, Cic. Ac. 2, 31, 99; id. Fin. 5, 10, 28.
ēversor, ōris, m. [everto], a subverter, destroyer.
- I. Prop.: Carthaginis et Numantiae, Quint. 8, 6, 30; cf.: regnorum Priami (Achilles), Verg. A. 12, 545: regnorum cometes, i. e. presaging their destruction, Sil. 8, 639.
- II. Trop.: civitatis, Cic. Part. 30 fin.: hujus imperii, id. Sest. 7, 17; juris humani, Plin. 28, 1, 2, § 6: pecuniae (with interceptor), i. e. who squanders it, Cod. Th. 12, 6, 1.
ēversus, a, um.
- 1. Swept out, v. everro.
- 2. Overthrown, v. everto.