Lewis & Short

ēnuncĭātĭo, enunciativus, etc., v. enunt-.

ēnuntĭātĭo (enunciat-), ōnis, f. [enuntio], in rhetor. and dialect. lang., a declaration, enunciation, proposition, Cic. Fat. 1; 10; 12; Quint. 7, 3, 2; 9, 1, 23.