Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

effĭcācĭa, ae, f. [efficax], efficacy, efficiency, virtue (post-Aug.), Plin. 11, 5, 4, § 12; Amm. 14, 8, 5; 16, 12, 25; Vulg. Sirach, 9, 4; Lact. de Ira D. 10, 37.

effĭcācĭtas, ātis, f. [efficax], efficacy, efficiency, power; perh. only Cic. Tusc. 4, 13, 31; Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10.

effĭcācĭter, adv., efficaciously, effectually, v. efficax fin.

effĭcax, ācis, adj. [efficio], efficacious, effectual, powerful, efficient (mostly postAug.; not in Cic. and Caes; but cf. efficacitas): nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax sit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3; cf.: ultor contemptae religionis, Val. Max. 1, 1, 19: Hercules, Hor. Epod. 3, 17: scientia (magica), id. ib. 17, 1: preces, Liv. 9, 20: studium promerendi amoris, Suet. Calig. 3 init.: breve et efficax iter est per exempla, Sen. Ep. 6, 5: admonitiones, id. ib. 8, 2 al.: herba in dolore stomachi, Plin. 27, 13, 109, § 136: preces ad muliebre ingenium, Liv. 1, 9 fin.; so with ad, Sen. Ben. 2, 7 fin.; cf. in the comp., Quint. 6, 1, 41; Plin. Pan. 84: elatine oculorum fluxionibus efficax, Plin. 27, 9, 50, § 74; so with dat., id. 28, 14, 58, § 204; in the sup.: continuatio in peragendis rebus, Liv. 41, 15: frutex efficacissimus contra sagittarum ictus, Plin. 13, 21, 36, § 115; cf.: herba adversus serpentium venena, id. 24, 15, 80, § 130: ad excitandam virtutem, etc., Vell. 1, 8, 1.
Poet., with inf.: (cadus) amara Curarum eluere efficax, Hor. C. 4, 12, 20; Val. Max. 2, 7, 10: cum sit efficacissimum de integro locum exarare, Col. 2, 17, 3: efficacissimum est hic quoque salem superponere, Cels. 4, 4, 16; 4, 22, 11.
Hence, adv.: effĭcācĭter, effectually, powerfully, Quint. 5, 13, 25; Sen. Brev. Vit. 6 et saep.
Comp., Quint. 8, 4, 8; Tac. G. 8; Plin. Ep. 6, 6, 8; Plin. 24, 6, 14, § 23.
Sup., Plin. 26, 12, 79, § 128; 24, 6, 14, § 23; id. Ep. 2, 13 fin.

effĭcĭens, entis, Part. and P. a., from efficio.

effĭcĭenter, adv., efficiently, v. efficio, P. a. 1.

effĭcĭentĭa, ae, f. [efficio], efficient power, efficiency, influence (rare; mostly in philos. lang.), Cic. N. D. 2, 37, 95; id. Fat. 9, 19: spiritalis, Hil. in Psa. 131, 24: inenarrabilis, id. Trin. 3, 18; Lact. Opif. D. 19, 7.

ef-fĭcĭo (ecfacio), fēci, fectum, 3 (perf. subj. effexis, Plaut. As. 3, 5, 63; id. Poen. 1, 3, 19; inf. pass. ecfiĕri, id. Pers. 5, 1, 9; Lucr. 6, 761), v. a., to make out, work out; hence, to bring to pass, to effect, execute, complete, accomplish, make, form (very freq. in all periods and sorts of writing).

  1. I. In gen.
          1. (α) With acc.: male quod mulier facere incepit, nisi id ecficere perpetrat, Plaut. Truc. 2, 5, 12 sq.; cf. id. Pers. 5, 1, 9; Caes. B. C. 1, 36 fin.; 1, 61, 2: magna facinora, Plaut. Ps. 2, 1, 16; so, facinora, Cic. Phil. 2, 42, 109; cf. opus, id. ib. 4, 1, 6; Plaut. Truc. 5, 17; Caes. B. G. 4, 18, 1; 7, 35, 4 et saep.: pontem, id. ib. 6, 6, 1; id. B. C. 1, 40, 1; 1, 62 fin.: ligneas turres, tormenta, id. ib. 3, 9, 3; 3, 39 fin.: castella, id. ib. 3, 44, 3: panes ex hoc (genere radicis), id. ib. 3, 48, 3: sphaeram (Archimedes), Cic. Rep. 1, 17: columnam, id. Verr. 2, 1, 56 et saep.: Mosa insulam efficit Batavorum, Caes. B. G. 4, 10, 2; id. ib. § 4; id. B. C. 3, 40, 4; cf.: portum (insula), id. ib. 3, 112, 2; Verg. A. 1, 160: magnum numerum cratium, scalarum, etc., Caes. B. G. 7, 81, 1: aliquid dignum dono deorum, Cic. Rep. 3, 3; cf. id. de Or. 1, 26, 120: civitatem, id. Rep. 2, 30; cf. id. ib. 3, 32: varios concentus, septem sonos, id. ib. 6, 18: magnas rerum commutationes, Caes. B. C. 3, 68, 1: tantos progressus, Cic. Brut. 78, 272: clamores et admirationes in bonis oratoribus, id. de Or. 1, 33, 152; id. Q. Fr. 3, 1, 3 et saep.: XIII. cohortes, Caes. B. C. 1, 15, 5; cf.: delectu habito duas legiones, id. ib. 1, 31, 2: unam ex duabus (legionibus), id. ib. 3, 89, 1: ad duo milia ferme boum, Liv. 22, 16 et saep.: lepide meum officium, Plaut. Truc. 4, 2, 1 sq.; cf.: nostra munia, id. Stich. 5, 4, 13: munus, Cic. Rep. 1, 46 fin.; id. Leg. 1, 5, 16: nuptias alicui, Ter. And. 3, 4, 16: aurum alicui, Plaut. Bacch. 2, 2, 55; cf. id. Poen. 1, 1, 57; Ter. Heaut. 3, 3, 23: hanc mulierem tibi, Plaut. Ps. 1, 1, 110 et saep.: quod a Curione effeceram, had procured, obtained, Cic. Att. 10, 10: amor mores hominum moros et morosos ecficit, Plaut. Trin. 3, 2, 43.
            With two accs.: fortuna eos efficit caecos, quos complexa est, Cic. Lael. 15, 54; id. Off. 1, 1, 2; id. Rep. 2, 42; Caes. B. G. 3, 24 fin. et saep.; cf.: hunc (montem) murus circumdatus arcem efficit, id. ib. 1, 38, 6: aliquem consulem, Cic. Lael. 20, 73: aliquem dictatorem, id. Att. 15, 21; cf. also: quae res immani corporum magnitudine homines efficit, Caes. B. G. 4, 1, 9; and: id (genus radicis) ad similitudinem panis efficiebant, id. B. C. 3, 48, 1.
          2. (β) With ut: eniti et efficere, ut, etc., Cic. Lael. 16, 59; id. Rep. 1, 20; 3, 31; Caes. B. G. 2, 5, 5; 2, 17, 4 et saep.; cf.: hoc si efficiam plane, ut, etc., Plaut. Mil. 3, 3, 62: si id efficere non posset, ut, etc., Caes. B. G. 5, 50, 3: neque polliceor me effecturum, ut, etc., Cic. Rep. 1, 24 fin.
            Ellips. of ut:
            effice, di coëamus in unum, Ov. F. 3, 683.
          3. (γ) With ne (rare): efficio ne cui molesti sint publicani, Cic. Att. 6, 1, 16: qui efficiant, ne quid inter privatum et magistratum differat, id. Rep. 1, 43, 67; id. Fin. 4, 4, 10; Liv. 8, 7, 6: efficiam, posthac ne quemquam voce lacessas, Verg. E. 3, 51; Dig. 3, 3, 78; cf.: aliquem or aliquid, ne, etc., ib. 19, 2, 35; Quint. 3, 6, 102; 8, 3, 20.
          4. (δ) With quominus (very seldom), Lucr. 1, 977; Quint. 11, 1, 48; Dig. 49, 14, 29; so with quo magis: saevitia collegae quo is magis ingenio suo gauderet effecit, Liv. 2, 60, 1.
            (ε) With obj. acc. and inf. (very rare, and not ante-Aug.): vehementer efficit ea coire, etc., Vitr. 2, 6; Dig. 38, 2, 14, § 8; 47, 11, 10.
            (ζ) Absol. (freq. and class.): si effecero, Dabinmihi argentum? Plaut. Ps. 1, 5, 121; cf. id. ib. 4, 1, 39 sq.; 4, 8, 5; id. Pers. 1, 3, 87; Caes. B. G. 7, 26, 2 et saep.: se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem referre, Cic. Rep. 5, 3.
  2. II. In partic.
    1. A. In econom. lang., to produce, bear, yield: (ager Leontinus) plurimum efficit, Cic. Verr. 2, 3, 63 fin.; cf.: ager efficit cum octavo, cum decumo, id. ib. 2, 3, 47: si (vineae) centenos sestertios in singula jugera efficiant, Col. 3, 3, 3: cum matres binae ternos haedos efficiunt, id. 7, 6, 7.
      Transf. to persons: liciti sunt usque eo, quoad se efficere posse arbitrabantur, i. e. to make a profit, Cic. Verr. 2, 3, 33 fin.
    2. B. Of numbers, to make out, yield, amount to a certain sum: ea (tributa) vix, in fenus Pompeii quod satis sit, efficiunt, Cic. Att. 6, 1, 3 (cf. shortly before: nec id satis efficit [al. efficitur] in usuram menstruam), Plin. 6, 33, 38, § 206; cf. ib. § 209; Col. 5, 2, 6; 8 sq.
    3. C. In philos. lang., to make out, show, prove (with acc. and inf., ut, ne, or absol.): quod proposuit efficit, Cic. Par. prooem. § 2: in quibus (libris) vult efficere animos esse mortales, id. Tusc. 1, 31 fin.
      In the pass. impers.: efficitur, it follows (from something): ita efficitur, ut omne corpus mortale sit, id. N. D. 3, 12, 30: ex quo efficitur, hominem naturae obedientem homini nocere non posse, id. Tusc. 3, 5, 25; cf.: ex quo illud efficitur, ne justos quidem esse natura, id. Rep. 3, 11: quid igitur efficitur? what follows from that? id. ib. 3, 12.
      Hence,
      1. 1. effĭcĭens, entis, P. a.
    1. A. Adj., effecting, effective, efficient.
      In philos. lang.: proximus est locus rerum efficientium, quae causae appellantur: deinde rerum effectarum ab efficientibus causis, Cic. Top. 14 fin.; cf. id. Ac. 1, 6, 24; id. Fin. 3, 16, 55; id. Div. 1, 55, 125; id. Fat. 14, 33; Quint. 5, 10, 86.
    2. B. Subst., with gen.: virtus efficiens utilitatis, the producer = effectrix, Cic. Off. 3, 3, 12; so, voluptatis (virtus), id. ib. 3, 33; cf.: ea, quae sunt luxuriosis efficientia voluptatum, id. Fin. 2, 7, 21; and: (causae) efficientes pulcherrimarum rerum, id. Univ. 14 fin.
      * Adv.: effĭcĭenter, efficiently (for which in the post-Aug. per., efficaciter): ut id ei causa sit, quod cuique efficienter antecedat, Cic. Fat. 15, 34.
      1. 2. effectus, a, um, P. a., worked out, i. e.
    1. A. Effected, completed: una (materia) diligenter effecta plus proderit quam plures inchoatae et quasi degustatae, Quint. 10, 5, 23; cf. id. 5, 13, 34; 8, 3, 88.
      In the comp.: aliquid nitidius atque effectius, Quint. 12, 10, 45.
    2. B. Effected, in philos. lang. (opp. causa efficiens), Cic. Top. 18; cf. res, id. ib. 4; 14 fin.; and subst.: effectum, i, n., an effect, id. ib. 3; Quint. 6, 3, 66; 5, 10, 94.
      Adv.: effecte.
        1. a. Effectively, in fact, Mart. 2, 27, 3; Amm. 16, 5, 7.
        2. b. Effectually, efficaciously: effectius, App. Flor. 16, p. 357.
          Sup. does not occur.

* effictĭo, ōnis, f. [effingo], rhet. t. t., a representing, portraying of corporeal peculiarities, Auct. Her. 4, 49, 63.

effictus, a, um, Part., from effingo.

effĭgĭa, ae, f., v. effigies init.

* effĭgĭātus, ūs, m. [effigio], a representing, portraying, App. Flor. 15, p. 350, 36.

effĭgĭentĭa, ae, f. [effingo], the creating, fashioning.
Transf. = the Creator, Mart. Cap. 9, § 922.

effĭgĭes, ēi (ante-class. form nom.: effĭgĭa, Plaut. Rud. 2, 4, 7; Afran. ap. Non. 493, 2; Inscr. Orell. 7416 λ.
Nom. plur.: effigiae, Lucr. 4, 105.
Acc. plur.: effigias, id. 4, 42 and 85), f. [effingo, I.], an (artistic) copy, imitation of an object (in concreto— for syn. cf.: imago, pictura, simulacrum, signum, statua, tabula).

  1. I. (Class.) With the accessory idea of resemblance obtained by imitation, a likeness, portrait, image, effigy.
    1. A. Lit.: formarum, Lucr. 4, 105; cf. id. ib. 42 and 85: Veneris, * Plaut. Rud. 2, 4, 7; cf.: deus effigies hominis et imago, Cic. N. D. 1, 37, 103: quandam effigiem spirantis mortui, id. Q. Fr. 1, 3, 1; cf. also: simulacrum deae (Veneris) non effigie humana, Tac. H. 2, 3 fin.; and: quam satus IapetoFinxit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov. M. 1, 83: vix convenire videretur, quem ipsum hominem cuperent evertere, ejus effigiem simulacrumque servare, his mere effigy, Cic. Verr. 2, 2, 65 fin.: effigiem Xanthi Trojamque videtis, Verg. A. 3, 497; of shades, ghosts: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, Ov. M. 14, 358; Sil. 13, 778; cf.: effigies, immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9; of the shade of a deceased person in a dream, Plin. Ep. 3, 5, 4; or in the lower world, Sil. 13, 779.
      1. 2. Adv.: in or ad effigiem or effigie, after the likeness of, in the form of, like, Sil. 5, 5; Plin. 5, 10, 11, § 62; 21, 5, 11, § 23.
    2. B. Trop. (a favorite expression of Cic.): perfectae eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus, its imitation, Cic. Or. 3 (v. the passage in connection); cf.: consiliorum ac virtutum effigiem relinquere, id. Arch. 12, 30: Sex. Peducaeus reliquit effigiem et humanitatis et probitatis suae filium, the image, id. Fin. 2, 18, 58; cf. id. Tusc. 3, 2; id. de Or. 1, 43, 193; Liv. 26, 41; 1, 56: ad effigiem justi imperii scriptus, the ideal, id. Q. Fr. 1, 1, 8: ut res ipsas rerum effigies notaret, id. de Or. 2, 86 fin.; cf. effingo, I. B.: ostensus est in alia effigie, appeared in another form, Vulg. Marc. 16, 12.
  2. II. Poet. and in post-Aug. prose, in gen., the plastic (less freq. the pictorial) representation of an object, an image, statue, portrait: saxea ut effigies bacchantis, * Cat. 64, 61; Verg. A. 2, 167; 184; 3, 148; 7, 177; Hor. S. 1, 8, 30; Ov. H. 20, 239; Tac. A. 1, 74; 6, 2; id. H. 5, 9 al.; Quint. 6, 1, 32; cf. id. 12, 10, 5; Ov. Tr. 1, 7, 7; Vulg. Sap. 15, 4.

effĭgĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [effigies], to form, fashion, portray (late Lat.): hominem (Deus), Prud. Cath. 10, 4: aliquem imaginibus, Sid. Ep. 6, 12; Amm. 14, 6, 9.

effĭgūrātĭo, ōnis, f., rhet. t. t., = προσωποποιΐα, a representation, Rufin. de Schem. p. 275.

* ef-findo, ĕre, v. a., to divide, cleave: fluctus rectos, Manil. 4, 283.

ef-fingo, finxi, fictum, 3, v. a., orig., to work out by pressing = fingendo exprimere, ἐκμάσσειν (v. fingo).
Hence,

  1. I. To form, fashion (artistically—class.; most freq. in the trop. sense; cf.: formo, informo, conformo, fingo, reddo, instituo, etc.).
    1. A. Lit.: oris lineamenta in tabula: Veneris Coae pulchritudinem aspersione fortuita, Cic. Div. 1, 13, 23: sui dissimilia, id. N. D. 3, 9, 23: deum imagines in species hominum, Tac. H. 5, 5 et saep.
      Poet.: (Daedalus) casus alicujus in auro, Verg. A. 6, 32; cf. id. ib. 10, 640; Luc. 5, 713: horrentes effingens crine galeros, Sil. 1, 404.
    2. B. Trop., to express, represent, portray: (natura) speciem ita formavit oris, ut in ea penitus reconditos mores effingeret, Cic. Leg. 1, 9; cf. id. Rosc. Am. 16, 47; id. de Or. 2, 43 fin.; Tac. A. 11, 14; Quint. 6, 2, 17: oratorem effingere (connected with corpora fingendo efficere), id. 5, 12, 21: effinge aliquid et excude (sc. scribendo), quod sit perpetuo tuum, Plin. Ep. 1, 3, 4: imaginem virtutis, to represent by imitation, Quint. 10, 2, 15; cf. id. 10, 1, 108; 11, 3, 89 sq.; Plin. Ep. 9, 22, 2.
      Of the conception of external objects: visum impressum effictumque ex eo, unde esset, id. Ac. 2, 6, 18; cf. id. Tusc. 1, 25, 61; id. de Or. 2, 86 fin.
  2. II. To wipe clean, wipe out (only in the foll. passages): fiscinas spongia effingat, Cato R. R. 67, 2 (for which: fiscinas spongia tergendas, Plin. 15, 6, 6, § 22): spongiis sanguinem, Cic. Sest. 35 fin., v. Halm ad h. l.
  3. III. To rub gently, stroke: manus, Albin. Cons. ad Liv. 138; Ov. H. 20, 134 (for which: manus fingere, id. F. 5, 409).

effīo, ĕri, v. efficio init.

* ef-firmo, āre, v. a., to strengthen, encourage, Att. ap. Non. 256, 18.