Lewis & Short

dogma, ătis, n. (also

  1. I. fem.: Pythagoream dogmam doctus, Laber. ap. Prisc. p. 679 fin. P.), = δόγμα, a philosophic tenet, doctrine, dogma, Cic. Ac. 2, 43, 133; id. Fin. 2, 32, 105; Mart. 1, 9; Juv. 13, 121; Vulg. Job, 13, 4 al. (in Cic. Ac. 2, 9, 27, written as Greek).
  2. II. A decree, order (eccl. Lat.): crudele regis, Vulg. Esth. 4, 3; cf. id. Act. 16, 4.