Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

discrīmĭnālis, e, adj. [discrimino], that serves to divide or part (late Lat.): acus, a pin or bodkin that parts the hair, a hair-pin, Hier. Ruf. 3, 42.
Also, subst.: discrīmĭnāle, is, n., a head-dress, Vulg. lsa. 3, 20.

discrīmĭnātim, adv. [discrimino], with a difference or distinction (very rare), Varr. R. R. 1, 7, 7.

discrīmĭnātĭo, ōnis, f. [discrimino], rhet. t. t., = παραδιαστολή, the contrasting of opposite thoughts, Rufin. Schem. lex. § 20.

discrīmĭnātor, ōris, m. [discrimino], one who distinguishes or discriminates (late Lat) = distinctor, Aug. ap. Joann. 20, 12.

discrīmĭnātrix, īcis, f. [discriminator], she who distinguishes (late Lat.): fandi ac nefandi, Nazar. Pan. ad Const. 7.

discrīmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [discrimen],

  1. I. to divide, part, separate (very rare; cf. divido, dispertio): aliquid, Varr. R. R. 1, 23, 4: Etruriam discriminat Cassia, * Cic. Phil. 12, 9: late agros, Verg. A. 11, 144: crinem, Vulg. Jud. 10, 3.
  2. II. Trop., to distinguish: notae, quibus inter se similia discriminentur, Sen. Ep. 95 fin. et saep.: verba, Varr. L. L. 9, § 104 Müll.
      1. 2. To divide, apportion: vigiliarum somnique tempora, Liv. 21, 4, 6.

discrīmĭnōsĭus, adv. comp. [id.], more decisively, Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 24.