Lewis & Short

dis-cors, cordis (nom. f. discordis, Pompon. ap. Prisc. p. 726 Com., v. 164 Rib.), adj. [cor], discordant, disagreeing, inharmonious, at variance; opp. concors (class.).

  1. I. Prop.
    1. A. Of persons: homines non contentione, non ambitione discordes, * Cic. Agr. 2, 33, 91: ad alia discordes, Liv. 4, 26: in civitate discordi, Tac. H. 2, 10: vexillarii discordium legionum, id. A. 1, 38.
      Poet.: Tanais discors, Hor. C. 3, 29, 28 et saep.; of Minotaurus: fetus, Ov. M. 8, 133: civitas secum ipsa discors, Liv. 2, 23: filius (Tigranis) discors patri, Vell. 2, 37, 2; so with dat., Tac. A. 3, 42; 11, 6; 14, 38.
    2. B. Of inanimate things: inter se discordia membra, Lucr. 5, 894; Liv. 9, 3: semina rerum, Ov. M. 1, 9: venti, Verg. A. 10, 356; Ov. M. 4, 621: arma, Verg. G. 2, 459; Tib. 2, 3, 37; cf. bella, Ov. M. 9, 403: animi, Verg. A. 9, 688: vesania, Hor. S. 2, 3, 174: concordia rerum, id. Ep. 1, 12, 19: symphonia, id. A. P. 374.
  2. II. Transf.
    1. A. In gen., unlike, discordant, different (post-Aug): hostes moribus et linguis, Curt. 4, 13, 4: linguae tot populorum, Plin. 3, 5, 6, § 39: aestus marini tempore, i. e. taking place at different times, id. 2, 97, 99, § 218: mixtura generum in vino, non modo in musto discors, id. 17, 22, 35, § 187.
    2. B. Different, distinct, double: a fonte discors manat hinc uno latex, two distinct streams, Sen. Herc. Fur. 711: se scindit unius sacri Discors favilla, id. Oed. 322: discordemque utero fetum tulit, Ov. M. 8, 133 (Merk. al. dissortem).
      Comp., sup., and adv. do not occur.