Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dētractātio and dētractātor, v. detrect.

* dē-tractātus, ūs, m., a treatise, Tert. Spect. 3.

dētrectātĭo (dētract-), ōnis, f. [detrecto], a declining, refusing (very rare, and perh. not ante-Aug.): militiae, Liv. 3, 69: heredis, Plin. 18, 6, 7, § 37: fidei, Tert. Pat. 3: sine detrectatione, Liv. 7, 28.

dētrectātor (dētract-), ōris, m. [detrecto].

  1. * I. One who declines or refuses: ministerii, Petr. 117, 11.
  2. II. A diminisher, disparager: laudum suarum, Liv. 34, 15, 9: honorum, Aus. Idyll. 2, 51.