Lewis & Short

dē-lumbo, no perf., ātum, 1, v. a. [lumbus], to lame in the loins (very rare).

  1. I. Lit.: quadrupede delumbata, Plin. 28, 4, 7, § 36.
    1. B. Transf. to vend: radices delumbatae, Plin 19, 6, 33, § 109: lacunaria curva ad circinum delumbata, bent into an arch, Vitr., 6, 5.
  2. * II. Trop., to weaken, enervate: sententias (with concīdere), * Cic. Or. 69 fin..; cf. delumbis.