Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dĕhŏnestāmentum, i, n. [dehonesto], that which disfigures or dishonors; a blemish, deformity, disgrace, dishonor (excepting once in Sallust, only post-Aug. for dedecus, ignominia).

        1. (α) With gen.: corporis, Sall. Hist. Fragm. ap. Gell. 2, 27, 2; cf. oris, Tac. H. 4, 13: originis, Just. 28, 2: amicitiarum (sc. scurrae, histriones, etc.), Tac. H. 2, 87: vitiorum, Arn. 2, 16.
        2. (β) Without gen.: ignominiae et cetera dehonestamenta, Sen. Const. sap. 19 fin.; Tac. A. 14, 21; 12, 14.

dĕhŏnestātĭo, ōnis, f. [dehonesto], disgrace, dishonor (late Lat.), Tert. Pudic. 18.