Lewis & Short

dēcĭpŭla, ae, f., and dēcĭpŭlum, i, n. [decipio], a snare, gin, trap.

  1. I. Lit. (late Lat.): plena avibus, Vulg. Jerem. 5, 27; Job 18, 10.
  2. II. Trop. (ante- and post-class.).
          1. (α) Fem., Sid. Ep. 8, 10 med.; Mart. Cap. 4, § 423; Vulg. Job 18, 10.
          2. (β) Neutr., App. M. 8, p. 202, 38; 10, p. 250, 28; so id. Flor. 4, p. 360.
            Plur.: nulla decipula, Laev. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 1, 3.