Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

crīmĭnālis, e, adj. [crimen], of or pertaining to crime, criminal (jurid. Lat.): causa, Cod. Just. 9, 41, 15: accusatio, ib. 3, 35, 3.
Adv.: crīmĭnālĭter, criminally: agi furti, Dig. 47, 2 fin.

crīmĭnālĭter, adv., v. criminalis fin.

crīmĭnātĭo, ōnis, f. [criminor], an accusation, complaint, calumny (in good prose): criminatione in me absentem uti, Cic. Agr. 3, 1, 3: criminatio tua quae est? Roscium cum Flavio pro societate decidisse, id. Rosc. Com. 13, 37; id. de Or. 2, 79, 321; Liv. 1, 54, 8 al.
In plur., Cic. Lael. 18, 65; Liv. 7, 5, 1; 9, 26, 19; Tac. A. 6, 25; Suet. Caes. 55; Just. 12, 14, 3 al.

crīmĭnātor, ōris, m. [criminor], an accuser, a calumniator (very rare): meus, Plaut. Bacch. 4, 7, 28: in alios (opp. sui obtegens), Tac. A. 4, 1.
Of the devil, Lact. 2, 8, 6; 6, 4, 2.

crīmĭnātrix, īcis, f. [criminator], a female accuser, calumniator, Vulg. Paul. ad Tit. 2, 3.