con-trībŭlo, no
- I. perf., ātum, 1, v. a., to crush, bruise (eccl. Lat.): capita draconum, Vulg. Psa. 73, 13: dorsum ipsorum, id. Ecclus. 35, 22 sq.
- II. Trop., to afflict much, to crush: sacrificium Deo spiritus contribulatus, Vulg. Psa. 50, 18: rogationem contribulati abicere, id. Ecclus. 4, 4.