Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

conservātĭo, ōnis, f. [conservo], a keeping, preserving (several times in Cic.; elsewh. very rare): frugum, Cic. Off. 2, 3, 12: Marii, i. e. of his life, Val. Max. 2, 10, 6.
Trop.: bonorum, * Quint. 5, 10, 33: patriae, Num. Gallieni ap. Eckhel. 7, p. 408: naturae (with convenientia), Cic. Off. 1, 28, 100: decoris, id. ib. 1, 36, 131: aequabilitatis, id. de Or. 1, 42, 188.

conservātor, ōris, m. [conservo],

  1. I. a keeper, preserver, defender (several times in Cic. and in inscriptions; elsewh. rare): pro di inmortales, custodes et conservatores hujus urbis atque imperii, Cic. Sest. 24, 53; so as an epithet of Jupiter, Inscr. Orell. 1225 sq.; 1629; 4982 al.: istius urbis (with parens), Cic. Att. 9, 10, 3: civitatis, id. Sest. 45, 98: patriae, id. Har. Resp. 27, 58: inimicorum, id. Att. 8, 9, 3: Romani nominis Augustus (with conditor), Vell. 2, 60, 1: inimicorum (opp.: desertor amicorum), Cic. Att. 8, 9, 3: conservatoris sibi nomen, Graeco ejus rei vocabulo, assumpsit, Tac. A. 15, 71.
  2. II. A worshipper, Tert. adv. Nat. 1, 7.

conservātrix, īcis, f. [conservator], she who preserves, defends (post-class.): conservatrices et nutrices ignis, Arn. 4, p. 151.
As an epithet of Juno, Inscr. Grut. 25, 2 al.; cf. conservator; and of industrious housewives, Inscr. Orell. 4930 al.: bonorum principum clementia conservatrix thensaurorum, Treb. Poll. Trig. Syr. 30, 16 (but the best reading, Cic. Fin. 5, 9, 26, is servatricem; cf. Madv. N. cr.).