Lewis & Short

conquīsītĭo, ōnis, f. [conquiro], a seeking or search for, a bringing together, procuring, collecting (rare, but in good prose).

  1. I. In gen.: pecuniarum, Tac. H. 2, 84: (sacrorum), id. Agr. 6 fin.: difficillimum est in omni conquisitione rationis exordium, Cic. Univ. 2 fin.: piaculorum, Liv. 7, 3, 3.
  2. II. Milit. t. t., a levying, levy, Cic. Prov. Cons. 2, 5; Liv. 23, 32, 19; 25, 5, 9: intentissima, id. 29, 35, 10 al.