Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* congrĕgābĭlis, e, adj. [congrego], easily brought together, social: examina apium, Cic. Off. 1, 44, 157.

* congrĕgālis, e, adj. [congrego] uniting together: vinculum, Ter. Maur. p. 2411 P.

* congrĕgātim, adv. [congrego], together, in crowds: cursant per ampla moenia, Prud. Cath. 7, 143.

congrĕgātĭo, ōnis, f. [congrego], an assembling together; union, society, association (in good prose).

  1. I. Lit.: nos ad conjunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem esse natos, Cic. Fin. 3, 20, 65; 4, 2, 4; cf. Sen. Ep. 5, 3; Cod. Th. 18, 14, 4 al.
  2. II. Trop.: argumentorum (corresp. with colligere), Quint. 5, 7, 18: criminum (opp. separatio), id. 7, 1, 31: rerum (with repetitio, Gr. ἀνακεφαλαίωσις), a recapitulating, id. 6, 1, 1: personarum, locorum, temporum, id. 3, 5, 17.

* congrĕgātīvus, a, um, adj. [congrego], suitable for uniting or congregating, copulative: adverbia (simul, una, pariter, etc.), Prisc. p. 1021 P.

congrĕgātor, ōris, m. [congrego], one who brings together, an assembler: horum omnium, Arn. 6, p. 199; Ambros. in Psa. 39, § 22.

* congrĕgātus, ūs, m. [congrego], a union, association: hominum, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 2, 37.