Lewis & Short

con-corpŏro, āvi, ātum, 1, v. a., to unite in one body, to incorporate (except in Pliny the elder, only in late Lat.): aliquid cum melle, Plin. 22, 24, 53, § 113: vitiligines, id. 27, 12, 90, § 112: scopuli concorporati, Amm. 22, 8, 15: concorporatus ecclesiae, Tert. Pud. 15: medicamen concorporatum, Marc. Emp. 36.