Lewis & Short

cēnŭla (caen- or coen-), ae, f. dim. [cena], a little dinner: hesterna, Cic. Tusc. 5, 32, 91: facere cenulas, id. Fam. 9, 24, 2; Suet. Claud. 21: parva, Mart. 5, 78 fin.

coenŭla, coenŭlentus, v. cen-.