Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* circumvŏlĭtābĭlis, e, adj. [circumvolito], flying round: aër, Mart. Cap. 6, § 584.

circum-vŏlĭto or circum vŏlĭto, āvi, 1, v. a. and n. (mostly post-Aug.).

  1. I. Prop., to fly around something: lacus circumvolitavit hirundo, * Verg. G. 1, 377: thyma, * Hor. Ep. 1, 3, 21.
    Absol.: circumvolitantium alitum, Tac. H. 2, 50.
  2. II. In gen., of men, to rove about a place, to hover around; absol.: et circumvolitant equites, * Lucr. 2, 329; Sil. 9, 420: limina potentiorum, Col. praef. 1, § 9: agmina infestorum equitum ad conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia, Sen. Ira, 2, 9, 3.

circum-vŏlo, āvi, ātum, 1, v. a. (not ante-Aug.).

  1. I. Prop., to fly around: turba (Harpyiae) praedam circumvolat, Verg. A. 3, 233: seu (me) mors atris circumvolat alis, Hor. S. 2, 1, 58; so Verg. A. 2, 360: caput, id. ib. 6, 866; Ov. M. 2, 719; 14, 507: sedem, Quint. 2, 6, 7: aliquem, * Suet. Aug. 97.
    Pass.: nave circumvolatā ab halcyone, Plin. 10, 32, 47, § 90.
  2. II. In gen., to run or hasten around: ordines exercitus, Vell. 2, 27, 2: jaculo campum, Sil. 17, 416.

* circum-vŏlūto, āre, v. a., to roll around, pass. in mid. force, Plin. 8, 17, 21, § 59.

circum-volvo, no perf., vŏlūtum, 3, v. a., only with se or mid., to roll one’s self around, to roll round, revolve, wind, or twine around (prob. not ante-Aug.): aliquid or alicui rei: magnum sol circumvolvitur annum, Verg. A. 3, 284: rota perpetuum circumvolvitur axem, Ov. M. 15, 522 Merkel: herba arboribus circumvolvens se, Plin. 16, 44, 92, § 244: serpentes circumvolutae sibi ipsae, id. 10, 62, 82, § 169; 11, 37, 88, § 217; Vitr. 10, 6, 2; Gell. 11, 9, 1.