Lewis & Short

circumplecto, ĕre (act. collat. form of circumplector; cf. Neue, Formenl. 2, p. 312), to embrace, clasp around: meum collum circumplecte, Plaut. As. 3, 3, 106: circumplectito foramina laminis, Cato, R. R. 21, 2.
Part. pass. circumplexus: turris igni, Gell. 15, 1, 6: venter, App. Dogm. Plat. 1, p. 171 sq.