Lewis & Short

circum-clūdo, si, sum, 3, v. a. [claudo],

  1. I. to shut in, enclose on every side (in good class. prose): ne duobus circumcluderetur exercitibus, Caes. B. C. 3, 30; cf. * Suet. Tib. 20; Auct. B. Hisp. 6: cornua ab labris argento, to surround with a rim of silver, Caes. B. G. 6, 28 fin.; Plin. 18, 35, 78, § 344: SEPVLCRVM MACERIIS, Inscr. Orell. 4349.
  2. II. Trop.: L. Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus ac debilitatus, hemmed in, Cic. Cat. 2, 7, 14: aliquem suis praesidiis, suā diligentiā, id. ib. 1, 3, 7; Cod. Just. 6, 51, 1 pr.