Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

certātim, adv. [certatus, 2. certo], emulously, earnestly, eagerly (class. in prose and poetry): certatim de alicujus salute dicere, Cic. Sest. 34, 74; Liv. 1, 54, 3: mulieres puerique saxa et aliacertatim mittere, Sall. J. 67, 1: certatim alter alteri obstrepere, Liv. 1, 40, 6: hoc Cicero atque Asinius certatim sunt usi, * Quint. 6, 1, 21: currere, Cic. Phil. 2, 46, 118: ascendere, Liv. 26, 44, 9: exsurgere, Tac. A. 3, 65: erumpere curiā, id. ib. 12, 7: amare aliquem, * Plin. Ep. 2, 9, 5; cf. Suet. Aug. 100; id. Tib. 70; id. Calig. 57; id. Ner. 7; id. Vit. 15; and in poetry, * Cat. 64, 392; Verg. G. 1, 385; 4, 38; id. A. 3, 290; 5, 778; 7, 146; * Hor. S. 1, 5, 17; Ov. M. 3, 244; 12, 241; Stat. S. 3, 1, 179 al.

certātĭo, ōnis, f. [2. certo], a contending, striving, a combat, strife, contest, etc. (in good prose, most freq. in Cic.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: jam ludi publici sint corporum certatione, cursu, etc., Cic. Leg. 2, 15, 38; cf. id. ib. 2, 9, 22; Ter. Ad. 2, 2, 4: certationes xysticorum, Suet. Aug. 45.
    2. B. Esp., a military contest, a fight (very rare), Sisenn. ap. Non. p. 196, 1.
  2. II. Trop.: Medea nequaquam istuc istac ibit: magna inest certatio, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 25, 65 (Trag. Rel. v. 304 Vahl.): relinquitur non mihi cum Torquato sed virtuti cum voluptate certatio, Cic. Fin. 2, 14, 44: haec inter eos (amicos) fit honesta certatio, id. Lael. 9, 32: ingenia exercere certationibus, Vitr. 2, 1, 3.
    Of a judicial contest: haec est iniqua certatio, Cic. Quint. 22, 73: non par, id. ib. 21, 68; hence: per populum multae poenae certatio esto, Lex ap. Cic. Leg. 3, 3, 6; Liv. 25, 4, 8.
    So in the lang. of political life: certatio multae, a public discussion concerning a punishment to be inflicted, Cic. Leg. 3, 3, 6; Liv. 25, 4, 8 (cf. id. 25, 3, 13).

certātīvē, adv. [2. certo], in order to stir up strife, combatively (late Lat.), Cassiod. Hist. Eccl. 1, 11.

certātor, ōris, m. [2. certo], a disputant (rare and post-class.), Gell. 12, 10, 3; App. Dogm. Plat. p. 2.

1. certātus, a, um, Part., from certo.

2. certātus, ūs, m. [2. certo], a contention, fight, Stat. S. 3, 1, 152.