Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

bellĭcōsus (duellĭc-), a, um, adj. [bellicus], warlike, martial, valorous (mostly poet.; usu. of personal subjects; cf. bellicus): gentes immanes et barbarae et bellicosae, Cic. Prov. Cons. 13, 33: bellicosissimae nationes, id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Fam. 5, 11, 3; Caes. B. G. 1, 10; 4, 1; Sall. J. 18, 12; Nep. Ham. 4, 1; Hor. C. 2. 11, 1; 3, 3, 57: provincia, Caes. B. C. 1, 85; Quint. 1, 10, 20: civitas, Suet. Gram. 1: fortissimus quisque ac bellicosissimus, Tac. G. 15.
Comp., Liv. 37, 8, 4.
Trop.: quod multo bellicosius erat Romanam virtutem ferociamque cepisse, i. e. fortius, Liv. 9, 6, 13: bellicosior annus, a more warlike year, id. 10, 9, 10 (cf. the opp. imbellis annus, id. 10, 1, 4).
Adv. not in use.

bellĭcrĕpa saltātio, an armed dance, a dancing in arms, Paul. ex Fest. p. 35 Müll. (Gr. ἐνόπλιος ὄρχησις); cf. Enn. Ann. v. 105 Vahl.

bellĭcus (duellĭcus), a, um, adj. [bellum], of or pertaining to war, war-, military.

  1. I. In gen.
    1. A. Lit.: ars duellica, Plaut. Ep. 3, 4, 14: bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt, Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43: disciplina, Cic. N. D. 2, 64, 161: jus, id. Off. 3, 29, 107: virtus, id. Mur. 10, 22: laus, military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24: laudes, Cic. Off. 1, 22, 78: gloria, Tac. A. 1, 52: caerimoniae, Liv. 1, 32, 5: certamina, Flor. 4, 12, 58: ignis, proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8: tubicen, Ov. M. 3, 705: rostra, Tib. 2, 3, 40: navis, Prop. 2 (3), 15, 43: turba, id. 3 (4), 14, 13: parma, id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1: nubes, the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.
      Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6: simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit, causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.
    2. B. Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.
      And of fiery, inflammatory discourse: alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum, sounds the alarm, Cic. Or 12, 39: non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est, Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33.
  2. II. Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war: Pallas, Ov. M. 5, 46: dea, id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814: virgo, id. M. 4, 754: Mars, id. F. 3, 1: deus, i.e. Romulus, id. ib. 2, 478: civitas, devoted to war, Vell. 2, 38, 3.
    Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661.

Bellĭēnus, i, m., a Roman cognomen.

  1. I. C. Annius Bellienus, a lieutenant of Fonteius, Cic. Font. 8, 18 (4, 8).
  2. II. L. Bellienus, a friend of Pompey, Cic. Fam. 8, 15, 2: 16, 22, 2.
  3. III. C. Bellienus, an advocate, Cic. Brut. 47, 175.

* bellĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [bellum-fero], making war, warlike: Italia, Claud. Eutr, 1, 429.

bellĭger, ĕra, ĕrum, adj. [bellum-gero],

  1. I. waging war, warlike, martial, valiant (poet.; esp. freq. in the post-Aug. per.): gentes, Ov. Tr. 3, 11, 13: viri, Sil. 3, 124: Augustus, Claud. in Prob. et Olybr Cons. 74: Hannibal, Sil. 1, 38: numen, i.e. Mars, Stat. Achill. 1, 504: fera, i.e. the elephant used in war, Sil. 8, 261.
  2. II. Of inanim things: manus, Ov A. A. 2, 672 ensis, id. M 3, 534: hasta, Mart. 5, 25: acies, Stat. Th. 12, 717: tropaea, id. ib. 10, 28: mens, Sil 3, 162: currus, id. 1, 434: axis, id. 17, 491: ars, id. 8, 261: labores, Val. Fl. 5, 617: lusus, Claud. VI. Cons Hon. 621

bellĭgĕrātor, ōris, m. [belligero], a warrior, combatant (post-class. and rare): Arimaspae, Avien. Perieg. 55; Ven. Vit. Mart. 3, 370; Vulg. 1 Macc. 15, 13; 16, 4.

bellĭgĕro, āvi, ātum, 1, v. a. (bellĭ-gĕror, āri, v. dep., Hyg. Fab. 274 fin.) [bellum-gero],

  1. I. to wage or carry on war, to fight (very rare): nec cauponantes bellum, sed belligerantes, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); Poët. ap. Quint. 9, 4, 39: postquam belligerant Aetoli cum Aliis, Plaut. Capt. prol. 24; id. Truc. 2, 7, 67: excitandus nobis erit ab inferis quoniam nobis non solum cum hissed etiam cum fortunā belligerandum fuit, * Cic. Red. Quir. 8, 19 (but ap. Cic. Font. 16, 36, the true read. is in bello gerendo, B. and K.): cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: adversum accolas, Tac. A. 4, 46; 2, 5; 3, 73; Suet. Aug. 94.
  2. II. Trop.: cum Geniis suis, Plaut. Truc. 1, 2, 81: cum fortunā, Cic. Red. Quir. 8, 21.

belligĕror, āri, v. belligero init.

bellĭo, ōnis, f., the yellow ox-eye daisy: Chrysanthemum segetum, Linn.; Plin. 21, 8, 25, § 49.

bellĭpŏtens, entis, adj. [bellum-potens], mighty or valiant in war (poet. and rare): bellipotentes sunt magis quam sapientipotentes, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56, 116 (Ann. v. 188 Vahl.).
Subst.: Bellipotens, i. e. Mars, Verg. A. 11, 8: diva, i. e. Pallas, Stat. Th. 2, 715; so Val. Fl. 1, 529; Claud. III. Cons. Hon. 144; id. Laus Seren. 40; Tert. cont. Jud. 9; Firm. p. 27.

bellis, ĭdis, f., the white daisy, ox-eye: Bellis perennis, Linn.; Plin. 26, 5, 13, § 26; App. Herb. 57.

* bellĭsŏnus, a, um, adj. [bellum-sono], sounding of war: flumen, Paul. Nol. Natal. S. Fel. 8, 23 fin.

bellĭtūdo, ĭnis, f. [bellus], beauty, loveliness, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.

Bellĭus, i, m., a shortened form of the name Duellius, Cic. Or. 45, 153; Quint. 1, 4, 15.