Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* aucŭpābundus, a, um, adj. [aucupor], = aucupans, watching, lurking for: animas, Tert. Anim. 39.

* aucŭpālis, e, adj. [aucupium], pertaining to vird-catching or fowling: perticae, Paul. ex Fest. p. 21 Müll.

aucŭpātĭo, ōnis, f. [aucupor], birdcatching, fowling, Quint. Decl. 13, 8.

aucŭpātōrĭus, a, um, adj. [aucupor], belonging to, or useful in bird-catching: harundo, Plin. 16, 36, 66, § 172: Cum anno permansit inundatio, proficiunt in aucupatoriam amplitudinem, id. 16, 36, 66, § 169: calami, Mart. 14, 218; Plin. l. l.

* aucŭpātus, ūs, m. [aucupor], = aucupium, fowling, Capitol. Anton. Philos. 4.

aucŭpĭum, ii, n. [auceps], bird-catching, fowling.

  1. I. Lit.: piscatu, aucupio, venatione, etc., Cic. Fin. 2, 8, 23; Pall. Dec. 6, 2: noctuae, id. Sept. 12.
    Poet.: aucupium sagittarum, bird-taking with arrows, Att. ap. Cic. Fin. 5, 11, 32: harundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio, Prop. 5, 2, 34; cf. Hermann. Opusc. III. p. 121.
    Trop., a catching at, lying in wait for something: facere aucupium auribus, Plaut. Mil. 4, 1, 44 (cf. auceps and aucupor): hoc novum est aucupium, a new kind of fowling, new way of catching things, Ter. Eun. 2, 2, 16 (cf. the preced. verse, quaestus): aucupium delectationis, Cic. Or. 25, 84; 58, 197: aucupia verborum, a catching at words, quibbling; cf. auceps, id. Caecin. 23, 65: nomenclationis, Col. 3, 2, 31.
  2. II. Meton. (abstr. for concr.), the birds caught: qui tot res in se habet egregias, Aucupium, omne genus piscis, etc., * Cat. 114, 3; Cels. 2, 26; Sen. Prov. 3.

aucŭpo, āre, v. aucupor fin.

aucŭpor, ātus, 1, v. dep. and act. [auceps], to go bird-catching or fowling.

  1. I. Lit.: Alio loco ut seras ac colas silvam caeduam, alio ubi aucupare, Varr. R. R. 1, 23, 5; Dig. 41, 1, 3.
    Also of taking bees: spes aucupandi examina, Col. 3, 8, 8.
  2. II. Trop., to chase, give chase to, strive for, be on the look-out for, lie in wait for; watch for, etc. (a favorite figure in prose and poetry; in Cic. perh. twenty times; syn.: insidior, sequor): Viden scelestus ut aucupatur? how he gives chase? Plaut. Rud. 4, 4, 49: nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus, Cic. Att. 6, 8, 4: tempus, id. Rosc Am. 8, 22: alicujus imbecillitatem, id. Fl. 37, 92: ut omni ex genere orationem aucuper, et omnis undique flosculos carpam atque delibem, id. Sest. 56, 119; id. Verr. 1, 3, 9; id. Or. 2, 7 fin.; 14, 59; 63, 256; 19, 63; id. Fin. 2, 22, 71: L. Cassio omnes ramusculos popularis aurae aucupante, id. Leg. 3, 16, 35; id. Fam. 5, 12, 6 al.: occasionem, Auct. B. Afr. 3 fin.: obtrectatione alienae scientiae famam sibi, Plin. H. N. praef. § 30; 33, 2, 8, § 32: studium populi ac favorem, Flor. 3, 13, 1: reconditas voces, Suet. Aug. 86: absentiam alicujus, Just. 29, 4: somnos, Ov. H. 13, 107.
    Note:
        1. a. Act. form aucŭpo, āre, to watch for, etc.: fructus verborum aures aucupant, Enn. ap. Non. p. 467, 14: prospectum aucupo, Pac. ib.: in consilio id reges Argivom aucupant, Att. ib.: id ego aucupavi, Titinn. ib.: Paulisper mane: Aucupemus ex insidiis clanculum quam rem gerant, Plaut. As. 5, 2, 31: num quis est, Sermonem nostrum qui aucupet, id. Most. 2, 2, 42; so Sen. Herc. Oet. 483: ex insidiis aucupa, Plaut. Men. 4, 1, 12: qui aucupet me quid agam, id. Mil. 4, 2, 5: Lepide, mecastor, aucupavi, id. Truc. 5, 72.
        2. * b. Pass. form aucupor: Multa divulgata ac per rumorem vicissim aucupata discuntur, Lact. 5, 22.