Lewis & Short

at-tŏno (better than adt-), ŭi, ĭtum, 1, v. a., to thunder at; hence, to stun, stupefy (a poet. word of the Aug. per.; most frequent as P. a.; syn.: percello, perturbo, terreo): altitudo attonat, Maecen. ap. Sen. Ep. 19: quis furor vestras attonuit mentes! Ov. M. 3, 532; id. H. 4, 50.
Hence, attŏnĭtus (adt-), a, um, P. a., thundered at; hence trop. as in Gr. ἐμβροντηθείς, ἐμβρόντητος.

  1. A. Thunderstruck, stunned, terrified, stupefied, astonished, amazed, confounded: attonitus est stupefactus. Nam proprie attonitus dicitur, cui casus vicini fulminis et sonitus tonitruum dant stuporem, Serv. ad Verg. A. 3, 172: quo fragore edito concidunt homines, exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum sibi excidunt, quos vocamus attonitos, quorum mentes sonus ille caelestis loco pepulit, Sen. Q. N. 2, 27: aures, Curt. 8, 4, 2; Petr. 101: talibus attonitus visis ac voce deorum, Verg. A. 3, 172: attonitus tanto miserarum turbine rerum, Ov. M. 7, 614; 4, 802; 8, 777; 9, 409 and 574; 11, 127; 8, 681 al.: alii novitate ac miraculo attoniti, Liv 1, 47; 2, 12; 5, 46; 3, 68 fin.; 7, 36; 30, 30; 39, 15; 44, 10: subitae rei miraculo attoniti, Tac. H. 4, 49; so id. ib. 2, 42; 3, 13.
    With de: mentis de lodice parandā Attonitae, crazed, bewildered about getting a bed-blanket, Juv. 7, 67.
    Also without an abl.: Attonitae manibusque uterum celare volenti, Ov M. 2, 463: materAttonitae diu similis fuit, id. ib. 5, 510; 6, 600; 12, 498: ut integris corporibus attoniti conciderent, Liv. 10, 29: attoniti vultus, Tac. H. 1, 40: circumspectare inter se attoniti, id. ib. 2, 29: attonitis etiam victoribus, id. ib. 4, 72: attonitā magis quam quietā contione, id. A. 1, 39: attonitis jam omnibus, Suet. Caes. 28; id. Claud. 38; id. Dom. 17: attonitos habes oculos, Vulg. Job, 15, 12; ib. Prov 16, 30.
    Poet., with gen.: attonitus serpentis equus, Sil. 6, 231.
    Also poet. transf. to inanimate things: neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domūs, Verg. A. 6, 53 (but acc. to Serv. in an act. sense, syn. with attonitos facientes, stupendae, stunning, terrifying, as pallida senectus, etc.): mensa, Val. Fl. 1, 45: arces, Sil. 4, 7 Drak.: quorundam persuasiones, Plin. 29, 1, 8, § 28.
  2. B. Seized with inspiration, smitten with prophetic fury, inspired, frantic: attonitae Baccho matres, Verg. A. 7, 580: Bacchus attonitae tribuit vexilla catervae, Stat. S. 5, 1, 116: Vates, * Hor. C. 3, 19, 14.
    * Adv.: attŏnĭtē, frantically, etc.: Britannia hodieque eum attonite celebrat etc., Plin. 30, 1, 4, § 13 (Jan, attonita).