Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ā̆trōcĭtas, ātis, f. [atrox], the quality of atrox, harshness, horribleness, hideousness, hatefulness (having reference to the form, appearance, while saevitas relates to the mind; hence the latter is used only of persons, the former of persons and things; v. Doed. Syn. I. p. 40; syn.: saevitas, duritia, acerbitas, crudelitas).

  1. I. Lit. (class., but only in prose): si res ista gravissima suā sponte videretur, tamen ejus atrocitas necessitudinis nomine levaretur, Cic. Quinct. 16, 52: ipsius facti atrocitas aut indignitas, id. Inv. 2, 17, 53: facinoris, Suet. Calig. 12: sceleris, Sall. C. 22, 3: temporum, Suet. Tib. 48; id. Calig. 6: poenae, id. Dom. 11.
  2. II. Of the mind or manners, agitation (like that of the sea, v. ater and atrocitas maris, Col. 8, 17, 10), tumult rage, savageness, barbarity, atrocity, cruelty, roughness: ego quod in hac causā vehementior sum, non atrocitate animi moveor (quis enim est me mitior?) sed, etc., Cic. Cat. 4, 6: hae litterae invidiosam atrocitatem verborum habent, id. ad. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6. So, morum, Tac. A. 4, 13: consilium nefandae atrocitatis, Suet. Calig. 48.
    In phil. and jurid. lang. severity, harshness: atrocitas ista quo modo in veterem Academiam irruperit, nescio, Cic. Ac. 2, 44, 136: atrocitas formularum, the rigid strictness of judicial formulas, Quint. 7, 1, 37 Spald.
    In plur., App. Met. 10, c. 28, p. 252.

ā̆trōcĭter, adv., v. atrox fin.

Ā̆trŏpătēnē, ēs, f., = Ἀτροπατηνή (Strabo, 11, 506), the northern, mountainous part of Media, now Aderbigian, Plin. 6, 13, 16, § 42 (Jan, Atrapatene).Ā̆trŏpătēni, ōrum, m., its inhabitants, Plin. 6, 13, 16, § 42 (Jan, Atrapateni).

ā̆trŏphī̆a, ae, f., = ἀτροφία, a wasting consumption, atrophy (in pure Lat., tabes), Cael. Aur. Tard. 2, 14; 3, 7; Theod. Prisc. 2, 11; cf. Isid. Orig. 4, 7, 27 (in Cels. 3, 22, written as Greek).

ā̆trŏphus, a, um, adj., = ἄτροφος (not thriving), in a state of atrophy, consumptive, Plin. 28, 9, 33, § 129; 31, 10, 46, § 122: membra, consumptive, id. 22, 25, 73, § 152.

Ātrŏpŏs, i, f., = Ἄτροπος (not to be turned), one of the three Parcœ, Mart. 10, 44, 6; Stat. S. 4, 8, 18; id. Th. 3, 68.

ā̆trōtus, a, um, adj., = ἄτρωτος, invulnerable, Hyg. Fab. 28.

ā̆trox, ōcis, adj. [from ater, as ferox from ferus, velox from velum. Atrocem hoc est asperum, crudelem, quod qui atro vultu sunt, asperitatem ac saevitiam prae se ferunt, Perott.; cf. Doed. Syn. I. p. 38 sq.], dark, gloomy, frowning, horrible, hideous, frightful, dreadful; and trop., savage, cruel, fierce, atrocious, harsh, severe, unyielding (of persons and things; while saevus is used only of persons; v. Doed. as cited supra; very freq. and class.): exta, Naev. ap. Non. p. 76, 6: (fortunam) insanam esse aiunt, quia atrox, incerta, instabilisque sit, Pac. ap. Auct. ad Her. 2, 23 (Trag. Rel. p. 125 Rib.): sic Multi, animus quorum atroci vinctus malitiā est, Att., Trag. Rel. p. 141 Rib.: re atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: res tam scelesta, tam atrox, tam nefaria credi non potest, Cic. Rosc. Am. 22, 62: saevissimi domini atrocissima effigies, Plin. Pan. 52 fin.: Agrippina semper atrox, always gloomy, Tac. A. 4, 52; 2, 57: filia longo dolore atrox, wild, id. ib. 16, 10: hiems, severe, Plin. 18, 35, 80, § 353: nox, Tac. A. 4, 50: tempestas, id. ib. 11, 31: flagrantis hora Caniculae, Hor. C. 3, 13, 9: atrocissimae litterae, Cic. Fam. 9, 25, 3: bellum magnum et atrox, Sall. J. 5, 1: facinus, Liv. 1, 26: non alia ante pugna atrocior, id. 1, 27: periculum atrox, dreadful, id. 33, 5; so, negotium, Sall. C. 29, 2: imperium (Manlii), harsh, Liv. 8, 7: odium, violent, Ov. M. 9, 275 et saep.
Of discourse, violent, bitter: tunc admiscere huic generi orationis vehementi atque atroci genus illud alterumlenitatis et mansuetudinis, Cic. de Or. 2, 49, 200: Summa concitandi adfectūs accusatori in hoc est, ut id, quod objecit, aut quam atrocissimum aut etiam quam maxime miserabile esse videatur, Quint. 6, 1, 15: peroratio, Plin. 27, 2, 2, § 4: et cuncta terrarum subacta Praeter atrocem animum Catonis, stern, unyielding, Hor. C. 2, 1, 24: fides (Reguli), Sil. 6, 378; so, virtus, id. 13, 369: ut verba atroci (i. e. rigido) stilo effoderent, Petr. 4, 3.
Hence of that which is fixed, certain, invincible: occisa est haec res, nisi reperio atrocem mi aliquam astutiam, Plaut. Capt. 3, 4, 7 Lind. (perh. the figure is here drawn from the contest; the atrox pugna and atrox astutia are ludicrously contrasted with occidit res, the cause had been lost, if I had not come to the rescue with powerful art).
Adv.: atrōcĭter, violently, fiercely, cruelly, harshly (only in prose): atrociter minitari, Cic. Verr. 2, 5, 62: fit aliquid, id. Rosc. Am. 53 fin.: dicere, id. Or. 17, 56: agitare rem publicam, Sall. J. 37, 1: invehi in aliquem, Liv. 3, 9: deferre crimen, Tac. A. 13, 19 fin.: multa facere, Suet. Tib. 59 al.
Comp.: atrocius in aliquem saevire, Liv. 42, 8; Tac. H. 1, 2; 2, 56: atrocius accipere labores itinerum, reluctantly, id. ib. 1, 23.
Sup.: de ambitu atrocissime agere in senatu, Cic. ad Q. Fr. 2, 16: leges atrocissime exercere, Suet. Tib. 58.