No entries found. Showing closest matches:
* altē̆grădĭus (altī̆gr-), a, um, adj., = alte gradiens, walking erect, Tert. Vel. Virg. 17.
* altĭcinctus, a, um, adj. [alte-cinctus], high-girded, i. e. active, busy (cf. accingo, II. B.): ex alticinctis unus atriensibus, Phaedr. 2, 5, 11.
* altĭcŏmus, a, um, adj. [alte-coma); of trees, having foliage high up or on the top: cupressus, Tert. Jud. Dom. c. 8.
* altĭjŭgus, a, um, adj. [alte-jugum], that has a lofty summit: montes, Paul. Nol. Nat. XIII. S. Fel. 660 Mur.
altĭlāneus, a, um, adj. [alte-lana], of deep, thick wool: BERBECES, ARIETES, Fragm. Fr. Arv. ap. Marin. p. 145 and Inscr. Orell. 1798; cf. Serv. ad Verg. A. 12, 170.
altĭlĭārius, ii, m. [altilis], one that fattens birds, esp. fowls, Inscr. Orell. 2866: Inser. Murat. 906, 9; cf. altiliarius: ὀρνιθοτρόφος, Gloss. Philox.
altĭlis, e, adj. [alo].
Altīnum, i, n., = Ἄλτινον, a town in the north of Italy, near Venice, at the mouth of the river Silis, upon the shore of the Adriatic Sea, distinguished for its fat sheep and magnificent villas; now Altino, Mart. 14, 155; Plin. 3, 16, 20, § 118; 3, 18, 22, § 126; cf. Mann. Ital. 1, 85, 86.
Hence, Altīnus, a, um, adj., pertaining to Altinum, Col. 6, 24.
Altīnas, ātis, the same, Col. 7, 2, 3.
Altīnātes, ium, m., its inhabitants, Plin. Ep. 3, 2.
altĭpendŭlus, a, um, adj. [alte-pendo], hanging high: aliquot reliquimus altipendulos vindemiae superstites, M. Aur. Ant. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 4, 6.
* altĭpĕta, ae, adj. comm. [alte-peto], aspiring, high-flying: levitas, Paul. Nol. Ep. 12 med.
altĭpŏtens, ntis, adj. [alte-potens], of high power, very mighty, Mart. Cap. 2, p. 32.
altĭsŏnus, a, um, adj. [alte-sonus].
altispex, spĭcis, m. [alte-specio], looking down from a height, Att. ap. Non. 357, 7 dub.
altĭtŏnans, antis, adj. [alte-tonans], thundering from on high: Juppiter, Enn. Ann. 2, 6: pater altitonans, i. e. Jupiter, Cic. Carm. Div. 1, 12.
Hence, in gen., of wind, loud-roaring: Volturnus, * Lucr. 5, 745.
* altĭtŏnus, a, um, adj. [alte-tonus], = altitonans: flammeae zonae, Varr. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31.
altĭtūdo, dĭnis, f. [altus], height or depth (cf. alo, p. a. init.).
altĭuscŭlē, adv., v. altiusculus.
altĭuscŭlus, a, um, adj. dim. [altus], rather high, a little too high (only in the foll. exs.): usus est calceamentis altiusculis, * Suet. Aug. 73.
Adv.: altĭuscŭlē, somewhat highly, App. M. 8 fin.; 2, p. 117, 34 Elm.
altĭvŏlans, antis, adj. [alte-volans], flying high, soaring: genus antivolantum (i. e. aves), Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.): altivolans solis rota, * Lucr. 5, 433.
* altĭvŏlus, a, um, adj. [alte-volo], flying high, soaring: aves, Plin. 10, 19, 21, § 42.