Lewis & Short

af-făber (better adf-), bra, brum, adj.

  1. I. Made or prepared ingeniously or with art, ingenious: affabrum: fabrefactum, Paul. ex Fest. p. 28 Müll.
    Hence, adv.: adfā̆brē, ingeniously, skilfully: adfabre atque antiquo artificio factus, Cic. Verr. 1, 5, 14; Prisc. 1009 P.
  2. II. In act. sense, skilled in art, skilful, ingenious: litteras adfabra rerum vel natura vel industria peperit, Symm. Ep. 3, 17.