Lewis & Short

aerātus, a, um, P. a. [from aero, āre, found in no example, and only mentioned in Priscian: a metallorum quoque nominibus solent nasci verba, ut ab auro, auro, as, ab aere, aero, as; unde auratus et aeratus. p. 828 P.].

  1. I. Furnished or covered with copper or bronze: ratis, Naev. ap. Varr. L. L. 7, § 23 Müll. (Bell. Punic. v. 59 Vahl.): lecti, having bronze feet, Cic. Verr. 2, 4, 26, § 60: naves, Hor. C. 2, 16, 21: porta, Ov. F. 2, 785.
    Poet.: acies, armed ranks, Verg. A. 9, 463.
  2. II. Made of bronze: catenae, Prop. 3, 13, 11.
  3. * III. Sarcastic. of a rich man: tribuni non tam aerati quam aerarii, Cic. Att. 1, 16, 8.