Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

aegrĭmōnĭa, ae, f. [aeger; as acrimonia from acer]. Only of the mind, sorrow, anxiety, trouble, etc.: aliquem aegrimoniā afficere, Plaut. Stich. 3, 1, 5: dum abscedat a me haec aegrimonia, id. Rud. 4, 4, 146: ferrem graviter, si novae aegrimoniae locus esset, * Cic. Att. 12, 38, 2: tristis, Hor. Epod. 17, 73: deformis, id. ib. 13, 18: vetus, Plin. 28, 8, 27, § 103. (For its distinction from aerumna, v. that word.)

aegrĭtūdo, ĭnis, f. [aeger], illness, sickness (both of body and mind; while aegrotatio denotes only physical disease).

  1. I. Lit., of the body of men and brutes (only after the Aug. per.): visi sunt (elephanti) fessi aegritudine, Plin. 8, 1, 1, § 3: metu et aegritudine fessus, Tac. A. 2, 29; so id. ib. 2, 69; Curt. 3, 5; Flor. 4, 7; Eutr. 9, 5 al.
    Also of plants: sunt enim quaedam aegritudines (ficorum) et locorum, Plin. 17, 24, 37, § 223.
    Far oftener,
  2. II. Of mind, grief, sorrow, care, etc. (class.; freq. in the Ciceronian philos.), Pac. ap. Non. 322, 18; 13, 29: aegritudo animam adimit, Plaut. Trin. 4, 3, 84; so id. Bacch. 5, 1, 24; id. Capt. 4, 2, 2; id. Curc. 2, 1, 9; id. Men. prol. 35; id. Merc. 2, 3, 24 al.: praeclare nostri, ut alia multa, molestiam, sollicitudinem, angorem propter similitudinem corporum aegrorum, aegritudinem nominaverunt; and soon after: ut aegrotatio in corpore, sic aegritudo in animo, Cic. Tusc. 3, 10; so id. ib. 3, 7; 9; 12; 13; 14; 26; 4, 7; 15; id. Fam. 5, 13 fin. al.; Sall. J. 84.
    In the plur., Ter. Heaut. 3, 2, 28; Cic. Tusc. 3, 19; 4, 15; Sen. Ep. 50.