Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ădultĕro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.], to commit adultery, to pollute, defile.

  1. I. Lit., absol. or with acc.: latrocinari, fraudare, adulterare, Cic. Off. 1, 35: jus esset latrocinari: jus adulterare: jus testamenta falsa supponere, id. de Leg. 16, 43: qui dimissam duxerit, adulterat, Vulg. Matt. 5, 32: matronas, Suet. Aug. 67; cf. id. Caes. 6.
    Also of brutes: adulteretur et columba milvio, Hor. Epod. 16, 32.
    As verb. neutr. of a woman: cum Graeco adulescente, Just. 43, 4.
    Freq.,
  2. II. Fig., to falsify, adulterate, or give a foreign nature to a thing, to counterfeit: laser adulteratum cummi aut sacopenio aut fabā fractā, Plin. 19, 3, 15, § 40: jus civile pecuniā, Cic. Caecin. 26: simulatio tollit judicium veri idque adulterat, id. Lael. 25, 92; id. Part. 25, 90: adulterantes verbum, Vulg. 2 Cor. 2, 17.
    Poet. of Proteus: faciem, changes his form, Ov. F. 1, 373.