Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

admĭnistra, ae, f. [administer], a female servant, assistant, or helper, a handmaid.
Lit. and fig.: “Camillam qui glossemata interpretati dixerunt administram,” Varr. L. L. 7, § 34 Müll.: multae sunt artes eximiae hujus administrae comitesque virtutis, Cic. Imp. Pomp. 13, 36.

admĭnistrātĭo, ōnis, f. [administro].

  1. I. Lit., a ministration, aid, assistance: quae nec haberemus, nisi manus et ars accessissent, nec his sine hominum administratione uteremur, Cic. Off. 2, 3, 12: aquae, the right distribution of, Vitr. 9, 8, 10.
    Hence,
  2. II. Fig., the direction, management, or administration of a thing, i. q. curatio, procuratio: utrum (di) omni curatione et administratione rerum vacent, Cic. N. D. 1, 1, 2: rerum magnarum agitatio atque administratio, id. Inv. 2, 54, 163: mundi, id. N. D. 2, 34, 86; so id. Fam. 1, 9; 15, 1: portūs, the use of, Caes. B. C. 1, 25; 2, 2; Liv. 34, 6; Tac. Agr. 19; so absol.: Ideo habentes administrationem, ministry, Vulg. 2 Cor. 4, 1.

* admĭnistrātĭuncŭla, ae, f. dim. [administratio], a little administration, Cod. Th. 8, 4, 10.

* admĭnistrātīvus, a, um, adj. [administro], fit or suitable for the administration of a thing, practical: (rhetorice ars) activa vel administrativa, Quint. 2, 18, 5.

admĭnistrātor, ōris, m. [administro], lit., he that is near to aid, assist, etc., in the care of a thing; hence, a manager, conductor (cf. administro): (imperator est) administrator quidam belli gerendi, Cic. de Or. 1, 48, 210: rerum civitatis, Dig. 3, 4, 10 al.

admĭnistrātōrĭus, a, um, adj. [administrator], performing the duties of an assistant, helper; serving, ministering: angeli, qui sunt administratorii spiritus, Hier. ad Jes. 46, 11; cf. Vulg. Hebr. 1, 14.